Chapter 1

Bryanna's POV

I was about to enter the gate when a man stopped me. I just raised an eyebrow at him because I don't talk to strangers. Malalagot ako kapag nakipag usap ako.

"Hi I'm Cris. Section B. How about-" i cut him off.

"Can you please stop talking?" Iritableng ani ko sa kanya.

"Gusto ko lang makipagkilala, miss" nakangising sagot nya.

"Nagpapakilala ka na. Can you leave now?"

"Ang aga ang sungit mo, miss"

"Tapos ang aga, ikaw ang bubungad sakin" kunot noong sambit ko sa kanya. Umakting pa sya na nahhurt sa mga sinabi ko.

He was about to speak. Pero napatigil sya dahil nakita nyang may umakbay sakin. Napatingala ako dahil mas matangkad ito kaysa sakin.

"Can you stop talking to her" he said seriously to cris.

"Gusto mo bang masapak?" Gatong naman ni Steven.

"Guys, calm down. Pumasok na tayo dahil malapit ng mag-bell" aya ni Chessie kaya naman agad kong hinila paalis don si Goldwin.

We went straight to our building where our classroom was. Sunod na nagsipasukan ang mga kaibigan namin.

Huling pumasok si Nathan, one of my friends. Actually, he's my crush since lumipat ako dito sa school na 'to.

Tumingin ako sa relo ko. Fifteen minutes bago mag start ang klase. Nagulat ako ng lumapit sakin si Goldwin.

"Bryanna Jane Forteza" what the hell?

"H-ha?"

"Next time na makikipag usap ka sa ibang lalaki siguraduhin mong walang makakakita sa inyo" malamig na turan nya sakin saka umalis na sa harapan ko at dumiretso na sa kinauupuan nya.

Hindi ko naman ginustong makausap 'yon ah?! Argh! Yeloooooo.

"Girls, sa tingin nyo mahirap iuutos sakin ni Goldwin?" Bulong ko sa dalawang kaibigan ko na sina Chessie at Jean na nasa magkabilang upuan, nasa gitna nilang dalawa ako naka upo.

"Just be ready girl" simpleng sagot ni Jean sakin. Hinagod naman ni Chessie ang likod ko. I sighed.

Our first professor has arrived. Nagpakilala kami isa isa sa harap nito.

Some time passed. it's lunch time. Habang inaayos namin ang mga gamit namin ay narinig kong nag tanong si Steven kay Goldwin kung saan kami kakain.

I turned to goldwin. He smirked as he looked at me. I sighed.

"Of course, sa tambayan tayo" simpleng sagot nya ay nagpatiunang mag lakad palabas ng classroom.

I slung my bag over my shoulder. Kasabay kong lumabas ng classroom sina Jean at Chessie dahil sumunod na din ang ibang kaibigan namin kay Goldwin pagkalabas nito.

"Cheer up Yanna girl, I think alam ko na iuutos sayo ng yelo na yan" Sabi ni Chessie kaya napalingon ako sa kanya habang naglalakad kami patungo sa tambayan namin.

"Ano naman yon?"

"Hmm, I think ipagbibili ka lang ng pagkain non. Why? Kasi lunch time na natin. Nakita ko kung pano sya ngumisi girl, masyadong halata si Goldwin" sagot nya sakin. Si Jean naman ay tatango tango nalang sa tabi ko.

When we arrived in front of our tambayan. Calyx opened the door and we all entered.

As soon as we went inside, Goldwin pulled out a piece of paper and a ballpen. He asked them what they wanted to eat, sinulat nya lahat ang pagkain na gusto ng lahat.

Mukhang tama nga si Chessie.

Inabot nya sakin yung papel na sinulatan nya. I looked at it, what the h-ell? Konti lang ang narinig kong inorder ng mga kaibigan namin, pero bakit sobrang dami ng nakasulat dito?

I looked at him confused.

"Bakit ang dami nito Goldwin?"

"Buy all that while it's still early Yanna" He answered me seriously. I just rolled my eyes at him, saka lumabas sa tamabayan namin.

Habang naglalakad ako patungo sa cafeteria, madaming bumabati sakin pero mga babae lang ang nginingitian ko dahil baka makarating pa sa yelong 'yon at madagdagan pa ang iuutos sakin.

Nang makarating ako sa loob ng cafeteria ay sobrang dami ng tao, lalo na ng mga nakapila. Dahil lima naman ang linya ng pila, doon ako sa pangatlong line pumila dahil kahit papaano ay kokonti lang ang pila.

I looked again at the paper I was holding. I sighed. Mukhang mabigat bigat 'to.

After a minute. Ako na ang sunod na oorder.

"What is your order ma'am?" Nakangiting tanong sakin ng babaeng kaharap ko ngayon. I think bago lang sya.

"Here" naka ngiting inabot ko sa kanya yung papel na binigay sakin ni Goldwin kanina.

Napakamot ng ulo yung babae habang binabasa ang mga nakasulat sa papel. 'diba kahit 'tong babae na 'to eh hindi makapaniwala sa inorder ni Goldwin. Psh.

"Sure po kayo dito ma'am?" Nalilitong tanong nya sakin. I just nodded and smiled at her.

Umalis na yung babae para ihanda na yung mga order na nakasulat doon sa papel.

"Good afternoon Miss yanna" bati sakin ng isang medyo matandang staff dito sa cafetria.

"Good afternoon din po" I greet back to her.

"Mukhang madami po ang order nyo ah"

"Ahmm, opo eh si Goldwin po nagpaorder ng nga 'yon" naka ngiting sagot ko.

"Ay ganoon ba"

"Nga po pala, oorder din po ako ng para sakin. One Cheese burger po and one coke please" sabi ko pa dito.

"Noted Miss yanna, ipag uutos ko nalang po doon kay Lisa na gawin yung order mo. Upo ka muna sa pwesto nyo, para naman hindi ka mapagod kakatayo dyan" naka ngiting aniya sakin nito.

Agad naman akong sumunod dahil sumasakit na din talaga ang mga paa ko. Dumiretso ako sa table namin na para lang talaga saming magkakaibigan.

After a few minutes. When Goldwin's orders arrived. Dumating na din ang order ko, agad kong kinain ang pagkain ko dahil hindi ko kayang hawakan 'to kapag hawak ko na ang mga box. Actually dalawang box ang bubuhatin ko dahil nga madami 'to.

After I ate I immediately picked up the two boxes. Gusto sana ako tulungan ng isang staff dito sa cafeteria pero agad ko 'tong tinangihan dahil ayoko ng madagdagan ang iuutos sakin. Please lang.

Dumiretso agad ako sa tambayan namin. Kinatok ko ang pinto gamit ang paa ko dahil hindi ko naman kayang kumatok gamit ang kamay ko dahil nga may buhat akong dalawang box. Muntik pa akong matumba dahil sa pagkasakit ng ulo at pagkahilo ko.

Pinagbuksan ako ng pinto ni Nathan.

"Give it to me" akmang kukunin na ni Nathan sakin ang mga box pero agad ko itong nilayo sa kanya at umiling. Pumasok na ako at inilapag ang mga box sa ibabaw ng lamesa, sa harap nila Goldwin.

"Eatwell" tanging sambit ko sa kanila at tumungo sa isang sofa bed sa tambayan namin. Malaki naman 'tong tambayan namin. Para din syang bahay pero maliit lang, sakto para lang saming magkakaibigan.

Nang makahiga ako dito sa isang sofa bed ay agad akong nilamon ng dilim.

TBC...