“อดัม ฉันรักคุณ!”

ในห้องนอนที่มืดสลัว ทาเลีย คลาวด์นั่งอยู่บนตักของชายหนุ่ม กำลังทำสุดความสามารถเพื่อยั่วยวนเขา

แต่ถึงอย่างนั้น ชายหนุ่มกลับผลักเธอออกไปในทันที “ทาเลีย คลาวด์ ที่แท้เธอก็ร่านแบบนี้เองเหรอ!”

อดัม แมทธิวส์มองเธอด้วยความรังเกียจราวกับว่ากำลังจ้องมองบางอย่างที่แสนสกปรก

แต่ทาเลียก็ไม่ยอมแพ้ เธอกลับโน้มตัวไปข้างหน้าและกดร่างกายของเธอลงบนหน้าอกของเขา “อดัม ก็นายไม่ค่อยกลับบ้าน ฉันคงไม่นอกกายนายถ้า...”

จู่ๆ อดัมก็สัมผัสได้ถึงความอุ่นของสิ่งที่ปูดขึ้นมาใต้กางเกงของเขา เขาหรี่ตาที่ดุดันของเขาและจับคางของเธอแน่น “อีชั่วเอ๊ย กล้าดียังไงมาวางยาปลุกเซ็กส์กู?”

ทาเลียไม่ตอบ เธอกัดฟันและอดทนกับความหยาบคายของเขาขณะที่พวกเขามีเพศสัมพันธ์กัน น้ำตาของเธอหยดลงมาเปียกที่หมอน

เขาเรียกเธอว่าอีชั่วซึ่งหมายความว่าอย่างน้อยเขาก็รู้ว่าเธอคือทาเลีย คลาวด์ ไม่ใช่แอกเนส คลาวด์

เธอเป็นภรรยาของเขา ถ้าเขาเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นระหว่างที่อยู่ด้วยกันบนเตียง เธอคงจะรู้สึกขมขื่นเอามากๆ!

เธออยากให้เขารู้ตัวว่าผู้หญิงที่มีอะไรกับเขาอยู่ตอนนี้คือทาเลีย คนที่แต่งงานกับเขามาสามปี!

“อดัม ตอนที่นายเอาแอกเนส คลาวด์ นายก็รุนแรงแบบนี้เหรอ?”

ทาเลียรู้สึกเจ็บไปทั้งร่าง เธอจึงเผลอจับเอวเขาตอนที่ถามออกไป

“เธอเป็นใครถึงได้กล้าพูดถึงแอกเนสแล้วเปรียบเทียบกับตัวเอง” อดัมดึงตัวออก ลุกขึ้นและจับเธอเหวี่ยงลงกับพื้น “ผู้หญิงที่น่าขยะแขยงอย่างเธอเทียบอะไรกับแอกเนสไม่ได้หรอก!”

มีเสียงดังขึ้นภายในห้อง เป็นเสียงหลังเอวของทาเลียที่กระทบกับปลายเตียง ทันใดนั้นเธอก็ได้ลิ้มรสเลือดในปากของเธอ

น่าขยะแขยง...

เขากล้าเรียกเธอว่าน่าขยะแขยงได้ยังไง!

เขาเคยปฏิบัติกับเธออย่างอ่อนโยนราวว่าเธอมีค่าพอๆ กับสมบัติของเขา 'ทำไมเขาถึงได้ทำตัวแย่ใส่ฉันหลังจากเราแต่งงานกันนะ?' เธอคิด

ความสิ้นหวังแผ่ซ่านเข้ามาเหมือนกับวัชพืชในใจของทาเลีย เธอยิ้มอย่างขมขื่นก่อนจะพูดว่า "ถ้าอย่างนั้น อดัม เราหย่ากันเถอะ"

มือของอดัมที่กำลังปลดเข็มขัดอยู่ก็หยุดนิ่ง สายตาของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ

ตั้งแต่วันที่พวกเขาแต่งงานกัน เขาเคยขอหย่ามานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่ว่าเขาจะข่มขู่หรือพยายามหลอกล่อเธอด้วยเงินอย่างไร เธอก็ไม่เคยยอม

แต่มาวันนี้เธอกลับทำให้เขาประหลาดใจด้วยการทั้งยั่วยวน วางยา แถมยังเสนอให้หย่ากันด้วย

นังชั่วนี่มันคิดจะทำอะไรกันแน่?

ทาเลียกลั้นน้ำตาไว้และลุกขึ้นยืนช้าๆ “ฉันจะหย่ากับนาย แต่ฉันมีเงื่อนไข”

อดัมขมวดคิ้ว “เธอจะเล่นเกมอะไรกับผม?”

“นายต้องออกแบบชุดแต่งงานให้ฉัน!”

“ออกแบบชุดแต่งงานให้เหรอ?” อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเยาะเย้ยเธอ “เธอเป็นใคร ทำไมผมต้องทำให้เธอด้วย?”

คำพูดนั้นเหมือนดาบคมแทงทะลุหัวใจของทาเลีย ร่างกายของเธอสั่นคลอน แต่เธอยังคงเชิดหน้าขึ้นอย่างดื้อด้าน “ถ้าอยากให้ฉันเซ็นใบหย่า นายก็ต้องสัญญาว่าจะทำให้ฉัน! ไม่อย่างนั้น แอกเนสจะได้เป็นแค่เมียน้อยของนายไปตลอดชีวิต!”

“เหี้ยเอ้ย!”

อดัมโกรธมาก “ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ แอกเนสได้เป็นเมียผมไปแล้ว! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ แอกเนสก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องเฮงซวยแบบนี้หรอก!”

ทาเลียกัดฟันและพูดช้าๆ “อดัม เลิกพูดถึงอดีตสักที! ถ้านายจะไม่หย่า ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะเล่นเกมกับนายไปยาวๆนะ!”

ดวงตาของเธอเคลื่อนลงต่ำ “การแต่งงานของเราได้รับการอนุมัติและตัดสินใจจากปู่ของนาย ยังไม่ลืมใช่ไหม? ถ้าฉันไม่หย่า ก็ไม่มีใครมาบังคับให้ฉันหย่าได้!”

“ผมล่ะสงสัยจริงๆ ว่าทำไมแอกเนสถึงได้คนเลวๆแบบเธอมาเป็นพี่สาว!”

สายตาของอดัมคมกริบและเยือกเย็นราวกับแท่งน้ำแข็ง ทาเลียรู้สึกเหมือนกับว่ามันทิ่มแทงเข้ามาที่หน้าอกของเธอ

รอยยิ้มขมขื่นผุดขึ้นที่ริมฝีปาก เธอยังคงมีบางอย่างที่อยากจะพูด แต่ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกถึงเลือดที่ไหลพุ่งขึ้นมาที่คอของเธอ

“ลองคิดดูก็แล้วกัน ฉันไม่อยากเสียเวลากับนายนานหรอกนะ!”

เธอรีบกระโดดลงจากเตียง วิ่งออกจากห้อง และรีบเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ติดกับห้องนอนของพวกเขา

"อุ-"

ทาเลียกระอักเลือดออกมาจนเลอะไปทั้งปาก พละกำลังของเธอหมดลงแล้ว เธอมองดูเลือดสีแดงสดในห้องน้ำและรู้สึกเวียนหัวอย่างมาก