Intro

เวลาที่มนุษย์เข้าตาจนหรือไร้หนทางต่อสู้ มนุษย์มักจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองผ่านสถานการณ์นั้นไปให้ได้ ถึงแม้ว่าในตอนนี้สถานการณ์ที่ร่างสูงโปร่งผู้มีเรือนผมสีน้ำเงินแปลกตากำลังเผชิญอยู่มันจะแลดูเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดก็ตาม นัยน์เนตรคู่งามที่มีสีเฉกเช่นเดียวกับเรือนผมนั้นพยายามกวาดสายตาไปรอบ ๆ เพื่อที่จะหาหนทางหนี หากแต่มันกลับไร้สิ้นหนทาง หรืออาจจะพูดให้เข้าใจได้ง่าย ๆ ว่าตัวของเขานั้นหมดทางที่จะหลบหนี และหลังจากดวงเนตรสีน้ำเงินเข้มกวาดสอดส่องไปโดยรอบเรียบร้อยแล้ว เนตรคู่งามนั้นก็หันกลับมาประจันหน้ากับชายหนุ่มร่างสูงสง่าที่ทำให้ตัวของเขาเข้าตาจนอยู่ในตอนนี้

เนตรสีน้ำทะเลลึกที่ถูกประดับอยู่บนใบหน้างามค่อย ๆ มองไล่ตั้งแต่แผ่นอกกว้างขึ้นไปเรื่อย ๆ ผ่านลำคอแกร่ง คางมนได้รูปรวมไปถึงริมฝีปากหนาและจมูกที่ถูกจัดเรียงไว้อย่างสวยงามบนใบหน้าคมนั่น และสุดท้ายดวงตาสีน้ำเงินที่ไม่แสดงให้เห็นถึงความหวาดหวั่นว่าตนจะอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ขนาดไหนก็ไล่ขึ้นไปถึงดวงเนตรแข็งกร้าวที่มีสีแดงชาดเฉกเช่นหยาดโลหิต

เมื่อดวงเนตรของทั้งสองจ้องปะทะกันริมฝีปากหนาได้รูปก็เผลอคลี่รอยยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย รอยยิ้มที่ผุดออกมาจากริมฝีปากนั่นแสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจของชายหนุ่มร่างสูง มือกร้านถูกยกขึ้นมาเสยเส้นผมสีแดงเข้มที่บดบังทัศนวิสัยก่อนที่เขาจะละมือลงและเคลื่อนที่ไปรั้งปลายคางของร่างโปร่งบางตรงหน้าให้เชิดขึ้นมามองยังตน

“สปายหรือคนขายข่าว” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยออกมาแผ่วเบา หากในถ้อยคำเหล่านั้นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดชายหนุ่มร่างสูงผู้นี้กลับรับรู้ได้ว่าสิ่งเอ่ยออกผ่านริมฝีปากมันเต็มไปด้วยความยินดี ซึ่งความยินดีนั้นมันก็หมายความว่าผู้เป็นนายของพวกเขากำลังสนุกกับว่าที่ของเล่นชิ้นใหม่ที่เพิ่งเจอ

ลูกแมวพยศที่ไร้เจ้าของมันช่างน่าลิ้มลองและน่าปราบพยศเสียจริง ลิ้นเรียวเลียริมฝีปากของตนเบา ๆ ก่อนจะปล่อยรอยยิ้มกว้างออกมา

ตัวเขานั้นไม่ได้รู้สึกยินดีอะไรขนาดนี้มานานมากแล้ว และตัวของชายหนุ่มร่างสูงก็หวังไว้ว่าลูกแมวจอมพยศตัวนี้จะไม่เชื่องง่าย ๆ เหมือนแมวไร้เจ้าของตัวอื่น ๆ ที่เขาเคยเจอมา

ปลายนิ้วแกร่งที่เชิดใบหน้างามขึ้นเริ่มไล่นิ้วไปตามปลายคางมือแกร่งใช้แรงเพียงเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายเบนหน้าไปอีกทางและเมื่อตนนั้นได้ทำสิ่งที่ต้องการใบหน้าคมเข้มก็โน้มลงไป ริมฝีปากหนาจรดใบหูพร้อมกับเอ่ยกระซิบแผ่วเบาราวกับว่าเขานั้นต้องการให้สิ่งที่ตัวเขาพูดนั้นรับรู้เพียงแค่สองคน