นกประจำถิ่นกำลังเคลื่อนตัวอยู่ในป่าหน้าบ้าน แสงยามเช้าส่องเข้ามาในห้องทิศตะวันออก

ไป๋ลั่วอวี่ตื่นขึ้นมาท่ามกลางเสียงนกร้องที่ร้องกันอย่างร่าเริง และมองไปรอบ ๆ อย่างฉงนกับสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยด้วยดวงตากลมโตของนาง

ที่นี่ที่ไหน? สวรรค์เหรอ? หรือข้ามเวลา?

เมื่อเอามือแตะหน้าอก ก็รู้ว่าหน้าอกที่ภาคภูมิใจของนางแบนเรียบ เมื่อมองดูมือเล็ก ๆ ของนาง นางก็รู้ว่าเป็นมือเด็กอย่างแน่นอน! เป็นไปได้ไหมว่าวิญญาณได้ข้ามเวลามาแล้ว

ไป๋ลั่วอวี่ลูบหัวของตนเองและนึกถึงเรื่องทั้งหมดนี้ นางเป็นผู้นำนิกายศักดิ์สุริยันจันทราในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด และเป็นทายาทของตระกูลการแพทย์ศิลปะการต่อสู้ นางรู้จักปรมาจารย์ลึกลับเฟิ่งจิ่วชิงมาตั้งแต่เด็ก เขามอบไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งสุริยันจันทราอันทรงพลังให้กับตนเอง ซึ่งมาพร้อมกับมิติพิเศษเช่นกัน เขายังสอนศิลปะการต่อสู้และการแพทย์ให้กับนางด้วย ภายใต้คำสอนของเขา ความแข็งแกร่งของนิกายสุริยันจันทราได้แพร่กระจายไปยังประเทศใหญ่ ๆ มากมาย อย่างไรก็ตาม เมื่อมีชื่อเสียงก็ต้องถูกอิจฉา และคราวนี้เป็นเพราะถูกศัตรูรอบทำร้ายจึงทำให้นางเสียชีวิต

ว่าแต่ท่านอาจารย์อยู่ไหนล่ะ

ไป๋ลั่วอวี่หลับตาลงทันทีเพื่อสัมผัสถึงไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งสุริยันจันทรา และในทันใดนั้นนางก็เข้าสู่มิติวิเศษของไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งสุริยันจันทรา

“ท่านอาจารย์ เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ข้ากลายเป็นเด็กได้อย่างไร” ไป๋ลั่วอวี่ถามอย่างกังวลเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วชิงกำลังนั่งสมาธิบนหินหยกในอากาศ

เฟิงจิ่วชิงสวมชุดสีฟ้า มีผมยาวคล้ายปลาหมึกห้อยหลวมๆ และสวมหน้ากากสีเงินบนใบหน้า ท่าทางแสดงลักษณะที่เยือกเย็นและสูงส่ง

ในขณะนี้ เขากำลังนั่งสมาธิบนหินหยก หลังจากได้ยินเสียงของไป๋ลั่วอวี่ เขาก็ค่อย ๆ ลืมตา ดวงตาที่เย็นชาและลึกของเขากวาดตาไปที่ไป๋ลั่วอวี่และพูดเบา ๆ "เดิมทีเจ้าเป็นคนที่นี่ เพียงแต่เมื่อวิญญาณของเจ้ากลับชาติมาเกิดถูกผู้อื่นลอบทำลาย ดังนั้นในบรรดาสามจิต เจ็ดวิญญาณ มีสองจิตและห้าวิญญาณได้ไปสู่ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ยังเหลือหนึ่งจิต สองวิญญาณกลายเป็นคนโง่ที่ไร้ประโยชน์อยู่ในทวีปซิงอวี่ ตอนนี้ดวงวิญญาณของเจ้ากลับคืนที่เก่าแล้ว เจ้าต้องใช้เวลาฝึกฝนแล้วค้นหาศัตรูเพื่อเอาสิ่งที่เป็นของเจ้ากลับคืนมา!”

“ศัตรู? มันคือใคร?” ไป๋ลั่วอวี่ถามอย่างโง่เขลา

“เหตุใดวิญญาณจึงกลับสู่ตำแหน่งเดิม แต่ความฉลาดลดลง!” เฟิ่งจิ่วชิงดูรังเกียจและเอามือใหญ่ปัดศีรษะเล็ก ๆ ของไป๋ลั่วอวี่

กระแสไออุ่นพุ่งลงมาจากด้านบนของศีรษะ และในที่สุดก็ทะลุเข้าไปในเส้นลมปราณพิเศษทั้งแปด ดูเหมือนว่าจะเปิดเส้นที่ถูกปิดกั้นอยู่หลายแห่ง

มีความทรงจำบางอย่างอยู่ในหัวของไป๋ลั่วอวี่ จากความทรงจำที่ไร้ประโยชน์นี้ เดิมทีนางเป็นเทพธิดาที่มาเกิดยังโลกนี้ บิดาของนางเป็นแม่ทัพของดินแดนที่ห่างไกลแห่งอาณาจักรเหยียน และนางมีพี่ชายสามคน นางคือเทพธิดาที่เกิดจากภรรยาของแม่ทัพที่ตั้งครรภ์มาสิบหกเดือน

เมื่อนางเกิด มีนกฟีนิกซ์และมังกรฟ้าลอยอยู่บนท้องฟ้า ราชครูหยวนจวินทำนายว่านางคือ เทพธิดาที่ลงมากำเนิดบนโลก ฮ่องเต้แทบจะรอไม่ไหวที่จะแต่งตั้งนางให้เป็นองค์หญิงเสินโฮ่ว และให้นางแต่งงานกับองค์รัชทายาท ซึ่งก็คือว่าที่พระชายาขององค์รัชทายาท！

น่าเสียดายที่ในวันที่นางเกิดนกฟีนิกซ์ถูกดักจับและเคลื่อนย้ายอย่างลับ ๆ เหลือเพียงมังกรฟ้าที่พุ่งเข้าไปในจวนแม่ทัพ…

เทพธิดาที่รายล้อมไปด้วยรัศมี คาดไม่ถึงว่าเมื่อโตขึ้นนางคือคนไร้ประโยชน์ไม่สามารถฝึกฝนได้!

ไม่เพียงแต่เป็นคนไรประโยชน์เท่านั้น แต่ยังเป็นคนโง่อีกด้วย และยังเป็นคนคนโง่ตัณหาอีกด้วย สาเหตุที่วิญญาณนางไม่มั่นคงจนเกือบตาย เพราะตอนที่นางไปเดินเล่น นางพบกับชายหนุ่มรูปงามสวมชุดสีฟ้าราวกับเป็นเทพบุตร นางอยากไดจนน้ำลายไหล จึงรีบวิ่งเข้ามาไปหา แต่ถูกชายคนนั้นโจมตีหนึ่งฝ่ามือ จนบาดเจ็บสาหัส…

ไป๋ลั่วอวี่หน้าตาบูดบึ้ง ลวนลามคุณชายที่ข้างถนน และถูกทุบตีจนสาหัส…

คนคนนี้ไม่ใช่นางแน่นอน!

“ครั้งนี้ข้าใช้พลังวิญญาณไปมากกว่าครึ่ง ถึงจะหลอมวิญญาณของเจ้าได้ ต่อไป เจ้าต้องค้นหาหญ้าเรียกวิญญาณ เพื่อปลุกจิตวิญญาณที่หลับใหลมานานในตัวเจ้า จากนั้นเจ้าถึงจะสามารถเริ่มฝึกฝนได้” เฟิ่งจิ่วชิงกล่าว

“ท่านอาจารย์ ถ้าข้าโตอีกครั้ง หน้าอกของข้าจะกลับมาไหม” ในหัวของไป๋ลั่วอวี่เต็มไปด้วยเรื่องที่จะเปลี่ยนจากองค์หญิงนมแบนเป็นอกที่อวบอ้วน และไม่สนใจเรื่องการฝึกฝนเลย

เฟิ่งจิ่วชิงไร้คำพูด