About
Table of Contents
Comments

  ภายในสถานที่ที่เหล่าคนกลางคืนต่างมารวมกันที่นี่เพื่อมาหาความสนุกสนานยามฟ้ามืด สองสาวที่จัดว่าสวยจนเป็นที่จับตามอง เพราะหน้าตาที่งดงามเปรียบได้ดั่งดอกไม้ที่กำลังบานสะพรั่ง ราวต้องการดึงดูดเหล่าภมรต่างเพศมาดอมดม

  “ฉันว่า... ผู้ชายโต๊ะนั้นจ้องเธออยู่นะไอรีน”

  พิมพ์ฟ้า หญิงสาวตัวเล็กหน้าหวาน แต่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันด้วยชุดเกาะอกสีแดงเพลิงกระซิบบอกเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ แผ่วเบาก่อนจะชายสายตามองไปที่พวกผู้ชายพวกนั้นอย่างจงใจยั่วยวน

  ตวัดสายตามองไป... เผยอริมฝีปากเรียวขึ้นเล็กน้อย...

  แสดงท่าทีชัดเจนว่าสนใจ...

  ไอรีน ที่นั่งอยู่ข้างกัน และหน้าหวานไม่แพ้เพื่อนรักยกแก้วเหล้าเพียวๆ ขึ้นกระดกใส่ริมฝีปากเล็ก เธออยู่ในชุดเดรสสีดำสนิทแนบเนื้อที่ทำให้เธอสง่าราวนางพญา สายตาเจ้าหล่อนเหลียวมองนิ่งๆ ไปทางโต๊ะที่เพื่อนพยักเพยิดให้ดูแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เห็นด้วย

  “หืม... เหอะ... ไม่เห็นน่ากิน”

  ถ้าไม่สนใจ คนอย่างไอรีนก็ไม่แม้แต่จะมองนานๆ ให้เสียเวลา

  มันไร้ค่าที่จะมอง

  “แต่ฉันถูกใจหนึ่งในสามคนนั้นนี่...” คนน่ารักข้างๆ เอ่ยบอกอย่างขัดอกขัดใจ จิกตามองเพื่อนเป็นเชิงไม่พอใจนิดๆ ที่เพื่อนไม่เห็นด้วย สวมวิญญาณคุณหนูคำสำคัญของตระกูลเต็มที่

  ก็อยากให้ไอรีนไปด้วยกันนี่นา…

  “เชิญเธอคนเดียวเถอะ ฉันไม่ถูกใจ”

  ไอรีนลองมองกลับไปที่ผู้ชายโต๊ะนั้นอีกครั้ง แต่มองอีกรอบก็ไม่ได้ช่วยอะไรอยู่ดี... ไม่ถูกใจก็คือไม่ถูกใจ...

  ถึงจะไม่อยากปล่อยให้เพื่อนสาวไปคนเดียวเท่าไหร่ แต่มันก็เป็นแบบนี้หลายครั้งแล้วนี่... ฉันถูกใจ ยัยพิมพ์ไม่ถูกใจ เราก็ต้องแยกกัน อย่างคราวนี้... ยัยพิมพ์ถูกใจ ฉันไม่ถูกใจ เราก็คงต้องแยกกันอยู่ดีนั่นล่ะ เธอเองก็ชินแล้วไม่ใช่เหรอพิมฟ์ฟ้า...

  “อุ้ย! ฉันว่าฉันไม่ต้องไปแล้วล่ะ...” คุณหนูพิมพ์ฟ้าอุทานเบาๆ อย่างน่ารัก พึมพำบอกเพื่อนเสียงแผ่วแล้วเก็บอาการนิดนึง วางฟอร์มนิ่งแต่ก็ยังไม่วายส่งสายตายั่วยวน...

  ดวงตาที่เป็นประกายระยิบระยับนั่นบอกชัดเจนเลยว่ายัยนี่กำลังตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อยเจอของเล่นถูกใจ

  สามหนุ่มที่เป็นหัวข้อการสนทนาระหว่างสาวสวยหน้าหวานที่แสนจะเปรี้ยวซี้ดเดินตรงเข้ามาทักทายคนน่ารักทั้งสองคน ท่าทางเท่ๆ นั่นเห็นใกล้ๆ แล้วยิ่งทำให้พิมพ์ฟ้ากรี๊ดลั่นในใจ

  แต่ก็ยังคงเก๊กนิ่งไว้ได้อยู่...

  “สวัสดีครับ นั่งกันสองคนไม่เหงาหรอครับ” เสียงทุ้มนุ่มหูชวนให้คนฟังเคลิบเคลิ้มดังจากผู้ชายร่างสูงที่เล็งเอาไว้

  ท่าทางเหมือนจะตรงคู่เสียด้วย...

  เพราะสายตาของหนุ่มรายนั้นก็เอาแต่จ้องมองมาที่ยัยพิมพ์ เหมือนกับที่ยัยนั่นเองก็ใช้สายตายั่วยวนมองแต่ผู้ชายคนนั้นคนเดียว

  “นายว่าฉันควรจะเหงาดีมั้ยล่ะ”

  สาวชุดแดงยิ้มบาง นิ้วเรียวเล็กยกขึ้นลูบไล้ริมฝีปากตัวเองเบาๆ เกลี่ยไปมาบนริมฝีปากล่าง ก่อนจะเม้มริมฝีปากขึ้นนิดๆ ส่งสายตามองอีกฝ่ายอย่างให้ท่า

  “ชอบจัง... อยากชวนไปหาที่คุยกัน”

  “อะแฮ่ม...”

  ไอรีนกระแอมไอขัดจังหวะทั้งคู่ ส่งสายตามองไปที่เพื่อนสาวอย่างหมายจะเตือน มีคนอยู่ตรงนี้หลายคนนะยัยนี่ วางฟอร์มหน่อยสิ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าง่ายไป...

  “คุณน่ารักจังครับ” คำเอ่ยชมตรงๆ จากผู้ชายอีกคนที่มาพร้อมกับเหยื่อของพิมพ์ฟ้าทำให้ไอรีนหันไปมอง แต่สายตากลับมองเหยียดตั้งแต่ปลายเท้าจรดความสูงของเจ้าตัว

  “ขอบคุณที่ชม แต่อย่ามายุ่งกับฉันดีกว่านะ...” บอกสีหน้าเรียบๆ ดวงตาคู่หวานตวัดมองดุๆ ทำให้หนุ่มรายนั้นถึงกับชะงักไป

  สวย น่ารัก... แต่ดุจัง...

  “แต่ก็จริงอย่างที่โจบอกคุณนั่นแหละ คุณน่ารักจริงๆ นะ” เจอาร์ พี่ชายของโจอี้ที่ยืนเงียบอยู่ใกล้ๆ เสริมขึ้นมาบ้างก่อนจะยิ้มนิดๆ รัศมีคุณชายบ้านรวยเปล่งประกายออกมาอย่างเห็นได้ชัด

  “ฉันรู้ตัวดีว่าฉันน่ารักหรือไม่น่ารัก ไม่ต้องชม ไม่เขิน” บอกเสียงดุเพราะรู้ทัน สีหน้านิ่งไม่มีรอยยิ้มปรากฏ

  ก็เจอมาเยอะ แค่นี้น่ะไม่สะเทือนหัวใจหรอก...

  “อ่า ไอรีนอะ อย่าทำหน้าแบบนี้สิ ยิ้มหน่อยนะ” พิมพ์ฟ้าที่เห็นว่าเพื่อนทำท่าอารมณ์ไม่ดีมากๆ ก็ง้องอนด้วยเสียงอ้อนๆ พร้อมทั้งยื่นหน้าไปหอมแก้มของอีกฝ่ายฟอดใหญ่

  เล่นเอาอีกสามหนุ่มที่ยืนอยู่ได้แต่มองอย่างอึ้งๆ ก็นี่มันต่อหน้าพวกเขาเลย สองคนนี้มีความสัมพันธ์กันยังไง?

  “อารมณ์ดีขึ้นรึยัง” พิมพ์ฟ้าถามเสียงหวาน แย้มยิ้มน่ารักส่งให้

  “ฮื่อ... จะไปไหนก็ไปเถอะ...”

  ไอรีนพยักหน้าลงนิดนึงก่อนจะเอ่ยปากไล่ รู้ดีว่าที่เพื่อนยังนั่งอยู่ตรงนี้เป็นเพราะยังไม่ได้ยินคำอนุญาตจากปากของเธอ อีกทั้งเธอยังทำท่าทางหงุดหงิดแบบเมื่อกี้อีกต่างหาก

  “ฉันไปนะ” พิมพ์ฟ้ายิ้มหวานให้อีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืน

  คนที่สาวเจ้าเล็งเอาไว้เองก็รู้หน้าที่ดีว่าควรจะต้องทำยังไงต่อไป แขนแข็งแรงยกขึ้นเล็กน้อยตั้งท่าให้เธอได้เกาะเกี่ยว

  “ผมชื่อปราบ” หนุ่มรายนั้นกระซิบแนะนำตัวทันทีที่มือเล็กกอดแขนเขา

  “ฉันอยากรู้จักคุณมากกว่านี้ซะแล้วสิ...” สาวน้อยพิมพ์ฟ้ากระซิบแผ่วที่ข้างหูเสียงใส ก่อนที่จะประทับรอยลิปสติกสีแดงสดลงบนแก้มของอีกฝ่ายด้วยท่าทางยั่วยวน

  แค่ยั่ว ไม่ได้ให้รัก

You may also like

Download APP for Free Reading

novelcat google down novelcat ios down