ทั้งห้องอยู่ในความมืด

ทีน่า พาทิศ นอนอยู่บนเตียงโดยที่ร่างกายของเธอแข็งทื่อ รู้สึกว่าเธอเคลิบเคลิ้มและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

คืนนี้...ในค่ำคืนหมั้นกับชายชรา!

เธอได้ยินเสียงเปิดประตู รู้สึกกลัวจนหลับตาและกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

มีข่าวลือว่าลูกชายคนที่สามของตระกูลผาสกุล นั้นน่ากลัว ประหลาดและฉาวโฉ่ ดูเหมือนว่าเขาจะมีปัญหาทางเพศ ดังนั้นจึงไม่มีผู้หญิงอยู่ด้วย

ในเมืองทั้งเมือง แม้ว่าจะมีคนโลภทรัพย์สินของผาสกุล พวกเขาไม่กล้าแต่งงานกับลูกสาวของเขากับเขา

อย่างไรก็ตาม ตระกูลพาทิศ ได้ทำเช่นนั้น

เพราะตระกูลพาทิศขาดแคลนเงิน กรุ๊ปของ ตระกูลพาทิศ อยู่ในภาวะวิกฤตที่รุนแรง พ่อของทีน่า พาทิศจึงไปกู้เงินฉลาม ตอนนี้คนเหล่านั้นกลับบ้านของเธอเพื่อขอเงินคืน และถ้าครอบครัว ตระกูลพาทิศไม่จ่ายเงิน พวกเขาจะเรียกร้องชีวิตพ่อของเธอ

พ่อของเธอไม่เต็มใจที่จะเสียสละพี่สาวของเธอไป ดังนั้นเธอจึงถูกส่งตัวไป

ลูกหนี้ยอมรับทันทีพร้อมขอให้ตรวจสอบคืนนี้

การตรวจสอบ...มันหมายถึงการตรวจร่างกายของเธอ ดูหมิ่นเหมือนเดิม สำหรับกร ที่สาม เธออาจจะเป็นเหมือนสินค้าที่ไม่มีนัยสำคัญบางอย่าง แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาแค่เอาของที่จำเป็นไป

เธอรู้สึกว่า กรที่สามอายุประมาณสี่สิบหรือห้าสิบปี แต่เขายังไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นเธอจึงเดาว่าเขาอาจมีความผิดปกติทางเพศหรือมีงานอดิเรกที่ผิดปกติบางอย่าง

แบบว่า ละเมิด!

เธอตัวสั่นมากขึ้นเมื่อคิดแบบนี้

ผ้าห่มถูกเปิดออก และมือใหญ่สัมผัสเธอ หยาบและเย็นเล็กน้อย ราวกับมือของซาตานจากขุมนรก

"อ่า--"

เธอกลัวมากจนร้องไห้ออกมา

ชายคนนั้นเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “กลัวเหรอหืม?”

เสียงของเขาแหบแห้งและต่ำ เธอรู้สึกประหม่าอย่างมากเพราะเธอไม่สามารถบอกได้ว่ามันฟังดูน่าพอใจหรือเปล่า

เธอรู้สึกว่าเสียงนั้นต่ำมันลึกราวกับว่าเขากำลังโกรธ

แต่เมื่อเธอคิดว่าพ่อของเธอยังคงรอเงินช่วยชีวิต เธอก็กัดฟันและอดทนต่อความกลัวและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ใช่สิ... ฉันกลัวนิดหน่อย แต่ฉันสามารถเอาชนะมันได้ ..."

“ฉันจะเปิดไฟแล้วกัน ซึ่งจะทำให้นายรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น”

ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนสุภาพบุรุษเพราะเขาไม่ได้บังคับให้เธอทำหรืออะไร

เขายกมือขึ้นเพื่อแตะสวิตช์บนผนัง แต่ Xทีน่า จับไว้แน่นก่อนจะทำได้

"ไม่นะ..."

เสียงของเธอสั่นเครือราวกับว่าเธอกำลังขอร้องเขาเอาไว้

ผู้คนกล่าวว่ากร ที่สามมีลักษณะดุร้ายและน่ากลัวราวกับปีศาจ และที่แย่กว่านั้นคือมีแผลเป็นยาวถึงนิ้วบนใบหน้าของเขา

ถ้าไฟเปิดอยู่ เธอจะดับไปเพราะกลัวเขาไม่ใช่รึไง? เพราะตอนนี้เธออ่อนไหวและเปราะบางเกินไป

เปิดไฟเหรอ?... ไม่เคย!

กรคนที่สามเงียบและดูเหมือนจะรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เขาค่อยๆ ดึงมือกลับมาลูบแก้มเธอ เธอพยายามจะหยุดมันแต่เธอไม่กล้า

“คุณคะ... ฉันไม่เคยทำเรื่องอย่าว่ามาก่อน คุณช่วย... คุณช่วยอ่อนโยนหน่อยได้ไหมคะ?

เธอพูดอย่างนอบน้อมถ่อมตน

นิ้วของเขาแตะเธอ ตั้งแต่คิ้วจรด จมูก ริมฝีปาก ไปจนถึงคอที่เรียวของเธอ จากนั้นถึงไหล่และกระดูกไหปลาร้าอันบอบบางของเธอ

ถัดลงมามีเสน่ห์ เย้ายวน ล่อใจ ดึงดูดใจ ...

ร่างกายของเธอแข็งทื่อมากขึ้นและต่อมาเธอเชื่อว่าในขณะนั้นเธออาจจะแข็งทื่อราวกับก้อนหิน มือเล็กๆ ของเธอกำผ้าปูที่นอนแน่นจนเธอแทบจะฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ

ชายคนนั้นรู้ว่าเธอกลัว แต่เขาก็ยังใช้เวลาของเขา ราวกับว่าเขาจงใจทำลายความตั้งใจของเธอทีละขั้นๆ

“คุณรู้ไหมว่าการนอนที่นี่คืนนี้หมายความว่าอย่างไง?”

“มัน... มันหมายความว่าฉันจะ... เป็นของคุณ... จากนี้ไป”

“คุณพอทราบสถานการณ์ดีแล้ว ฉันต้องการภรรยา และคุณต้องการเงิน เพื่อเราจะได้เป็นหุ้นส่วนกัน” เมื่อพูดแบบนี้ เขาก็ขยับมือลงและปิดผิวที่ขาวสะอาดของเธอ

ตลอดชีวิตของเธอ ทีน่าไม่เคยประสบกับเรื่องน่าละอายเช่นนี้มาก่อน และตอนนี้เธอหน้าแดงและรู้สึกว่าเธอชอบที่จะตาย

เธอรู้สึกว่าชายแปลกหน้าคนนี้น่ารังเกียจและน่าขยะแขยง แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเป็นของๆเขาในคืนนี้และภรรยาของเขาในชีวิตนี้

เขาอายุเกินสี่สิบแล้ว ส่วนเธออายุแค่สิบแปดปี...

ช่างน่าขันเสียจริง!

บางทีเธออาจถูกลิขิตให้จบลงแบบนี้ก็ได้

แต่เธอกลับไม่มีอารมณ์บ่นหรือโทษโชคชะตา เพราะมือของชายคนนั้นได้จับเธอไว้แล้ว...