“แม่คะ แม่ไม่กลัวเวรกรรมเลยหรือคะ” นาตาลี ก็อดฟรีย์พูดอย่างไม่เชื่อสายตาขณะมองดูหญิงวัยกลางคนที่แสนโหดร้ายตรงหน้าเธอ

นาตาลีอายุเพียงยี่สิบปี แต่แม่ของเธอขอให้เธอหลับนอนกับไองั่งเพื่อแลกกับเงิน!

นาตาลีค้าน แต่เมดิสัน อเล็กซานเดอร์ แม่ของเธอ พานาตาลีไปที่โรงแรมเองโดยตรง และบังคับให้เธอนอนกับไองั่งนั่นในคืนนี้!

เมดิสันเป็นแม่ของเธอจริง ๆ หรือ?!

เมดิสันผลักนาตาลีเข้าไปในห้องสวีทอันแสนหรูหรา มีชายคนหนึ่งกำลังแทะเล็บตัวเองอยู่ในห้อง เขาน้ำลายไหลขณะจ้องมองมาที่นาตาลี "ฉันต้องการสาวสวย ฉันต้องการเดี๋ยวนี้!"

“สาวน้อย อย่าพ่นเรื่องไร้สาระออกมานะ” เมดิสันพูดอย่างดุเดือด “เธอต้องทำตามที่พ่อแม่บอก ฉันเป็นแม่ของเธอ เธอต้องเชื่อฟังฉัน! ฉันขอให้เธอแต่งงานกับนายน้อยเลนส์ ดังนั้นเธอต้องปรนนิบัติเขา คืนนี้! ไม่เช่นนั้น เธอจะต้องรับผลที่ตามมา!"

หลังจากพูดแบบนั้น เมดิสันก็ปรับน้ำเสียงของเธอให้อ่อนลง แต่คำพูดของเธอก็มีแววข่มขู่ว่า "นาตาลี เธอจงจำไว้ว่าเราเป็นครอบครัวที่ยากจน แม้ว่านายน้อยเลนส์จะไม่ฉลาด แต่ครอบครัวของเขามีธุรกิจขนาดใหญ่ พวกเขามีทรัพย์สมบัติมากมาย ถ้าคืนนี้เธอนอนกับเขาและสามารถให้กำเนิดลูกของเขาหลังจากนั้น เธอก็จะมีชีวิตที่สุขสบาย!"

ดวงตาที่แสนงดงามของนาตาลีเบิกกว้างขึ้นทันใดในขณะที่เธอประท้วง "แม่คะ แม่เป็นคนเดียวที่ไล่ตามความสุขสบายเหล่านั้น ครอบครัวเลนส์คงจะให้ให้เงินแม่เป็นจำนวนมาก แม่จึงยินดีที่จะขายลูกสาวของตัวเอง!"

ข้อกล่าวหาของนาตาลีจี้ถูกจุด มันทำให้ใบหน้าของเมดิสันเข้มขึ้นในทันที

ครอบครัวเลนส์ สัญญาว่าตราบใดที่เมดิสันส่งนาตาลีไป พวกเขาจะมอบเงินให้เมดิสันสองแสนดอลลาร์ และเพิ่มอีกสามแสนดอลลาร์หากนาตาลีตั้งครรภ์!

รวมเป็นห้าแสนดอลลาร์! เป็นจำนวนเงินที่สูงเสียดฟ้าสำหรับครอบครัวที่ยากจนเช่นพวกเขา ด้วยเงินจำนวนมหาศาลขนาดนี้ พวกเขาสามารถพลิกชะตาได้เลย!

เพื่อผลประโยชน์ห้าแสนดอลลาร์นี้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่นาตาลีลูกสาวของเธอจะต้องหลับนอนกับไองั่งนั่น!

ขณะคิดเรื่องนี้ เมดิสันก็ตบนาตาลีพร้อมกับเตือนว่า "ให้ฉันพูดให้กระจ่างนะ คืนนี้เธอจะต้องปรนนิบัตินายน้อยเลนส์ให้ดี!"

หลังจากนั้น เมดิสันก็กระแทกประตูห้องสวีทตามหลังเธออย่างแรง

ภายในห้อง นาตาลีผู้ซึ่งมีรอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าที่งดงามและนุ่มนวล ยืนหยั่งรากอยู่อย่างนั้น เธอกำลังสับสนพร้อมกับน้ำตาที่ปริ่มออกมาจากดวงตา

ข้างหลังเธอ นายน้อยเลนส์ที่แสนจะงี่เง่าก็เข้ามา เขาสูงไม่เกิน 160 เซนติเมตร พร้อมทั้งพูดกับนาตาลีว่า "คนสวย มานอนกับฉันนี่"

นาตาลีตัดสินใจที่จะระงับความเศร้าโศกของเธอ และมีเพียงคำเดียวที่ปรากฏขึ้นมาในหัวของเธอ

"หนี!"

นั่นคือทั้งหมดที่อยู่ในหัวของเธอ

เธอเปิดประตูและวิ่งออกไป

แต่สิ่งต่าง ๆ ก็ไม่ง่ายนัก มีผู้คุ้มกันแสนบึกบึนสวมชุดสีดำยืนอยู่นอกประตู

“คุณก็อดฟรีย์ ได้โปรดกลับเข้าห้องเถอะ” บอดี้การ์ดสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาไร้อารมณ์

นาตาลีแทรกผ่านเขาไป

บอร์ดี้การ์ดคงมั่นใจว่านาตาลีไม่มีทางหนีรอดไปได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ตื่นตระหนกและตามเธอไปอย่างไม่เร่งรีบ

ยังมีการ์ดที่ประจำอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม นาตาลีจึงไม่มีทางหนีพ้น

นาตาลีมาถึงล็อบบี้ด้วยความเหนื่อยหอบ เธอเห็นบอดี้การ์ดร่างกำยำอีกสองคนยืนอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม

เธอถูกห้อมล้อมอย่างสมบูรณ์และไม่มีทางหนีจากที่นี่ได้อีกต่อไป

ความสิ้นหวังถาโถมเข้าใส่เธอ

เธอยังเด็กและไม่เคยมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวมาก่อน เธอเกือบจะต้องมอบร่างของเธอให้กับไองั่งที่เธอไม่ได้รักอย่างนั้นหรือ?

นาตาลีหน้าซีดเผือดเพราะความสิ้นหวัง...

ในขณะนั้นมีรถแอสตัน มาร์ตินมาจอดที่ทางเข้าโรงแรม

ประตูได้เปิดออก

จากนั้น ชายหนุ่มรูปร่างสูงสมส่วนสวมกางเกงสแล็คขายาวสีดำ ได้ก้าวเท้าออกมาจากรถ