ในค่ำคืนที่ รีธา นั้นมีเสน่ห์และมีสีสันอยู่เสมอ แต่สิ่งนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด

ในชั่วโมงที่เร่งรีบที่ผู้คนต้องออกจากงาน ร่างบางพยายามหารถเมล์ เหลือบมองสัญญาณไฟจราจรอย่างเร่งรีบ และวิ่งตรงข้ามถนนไป

เบลล่ากังวลเรื่องลูกชายของเธอเพราะเธอไปรับเขาจากโรงเรียนอนุบาลช้า

ทันใดนั้นเอง รถโรลส์-รอยซ์สีดำก็วิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วจนเบลล่าทำให้เขาล้มลงกับพื้น

รถคันนั้นถอยหลังและหยุดอยู่ข้างๆเธอ

จากนั้นชายร่างสูงก็ลงมาจากรถ มองมาที่ใบหน้าของเธอโดยไม่กระพริบตา

"เบลล่า สิโร"

เป็นเวลาสามปีแล้วที่เธอไม่คิดว่าจะได้เจออดีตสามีของเธอ เอ็ดเวิร์ด ประธานของ ธิสรสกุล คอร์เปอร์เรชั่น ตอนที่มองใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขา ความทรงจำอันน่าเศร้าก็ย้อนกลับมาหลอกหลอนเธอ

"คุณเองหรอ!" เบลล่าก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

"เหอะ คุณกล้ากลับมาได้ยังไงกัน?" เมื่อเขาอยู่ในโรงพยาบาลเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอนอกใจเขา ทิ้งใบหย่าไว้และหายตัวไป

เขาตามหาเธอแทบบ้ามาสามปีแล้ว เธอกล้าดียังไงที่กลับมาในเมื่อเขาเกือบจะปล่อยให้อดีตผ่านไปได้?

"ที่รีธาไม่ใช่บ้านคุณนะ ทำไมฉันถึงกลับไม่ได้?" เธอโกรธมากเมื่อจำได้ว่าเธอถูกครอบครัวของลองใส่ร้ายและถูกบังคับให้ลงนามในข้อตกลงการหย่าร้างเมื่อสามปีก่อน

เธอเคยโทษทั้งหมดนี้กับแม่สามีของเธอ แล้วข่าวการหมั้นของสามีกับน้าสาวอย่าง รูบี้ สิโร ก็ฉีกหัวใจของเธอออกเป็นชิ้น ๆ

พวกเขาทำอย่างนี้กับเธอได้ยังไงกัน?

"ตอนนี้คุณไม่กล้ายอมรับแล้วใช่ไหมล่ะ? ดูเหมือนว่าต้องมีคนมาลงโทษ!" เอ็ดเวิร์ดบีบคางของเบลล่าด้วยแรงจนจะกดทับเธอ

"ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้"

"จริงเหรอ?" เอ็ดเวิร์ดยิ้มด้วยความโกรธ "ฉันจะบอกคุณตอนนี้ว่าฉันมีคุณสมบัติหรือไม่"

จากนั้นเขาก็ดึงผมของเธอและดึงเธอเข้าไปในรถ

"โอ้ย!" หัวของเธอกระแทกประตูและรู้สึกเวียนหัว "เอ็ดเวิร์ด คุณต้องการอะไร?"

"ฉันต้องการคุณ และฉันยินดีที่จะสานต่อสิ่งที่เรายังไม่สมบูรณ์เมื่อสามปีก่อน" เอ็ดเวิร์ดดึงเข็มขัดของชุดเธอออกอย่างแรงและมัดมือเธอไว้

"ไม่ เราหย่ากันแล้วนะ คุณทำแบบนั้นไม่ได้..." เบลล่าพูดด้วยความโกรธ

สามปีต่อมาเขายังคงยโสโอหัง

"จริงเหรอ? ในเมื่อฉันไม่ได้เซ็นมันลงไป เธอก็ยังเป็นของฉันอยู่" เขาคว้าคอเสื้อของเธอและเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นไปอีก

ตามมาด้วยกลิ่นแปลก ๆ และคุ้นเคยที่อยู่รอบ ๆ เบลล่า ความทรงจำของเธอย้อนกลับไปในคืนที่มีพายุเมื่อสามปีที่แล้ว ตอนที่เธอถูกครอบครัวของเธอไล่ออกจากบ้าน แล้วด้วยความสิ้นหวัง เธอจึงเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย...

"เอ็ดเวิร์ด ในเมื่อคุณเลือกรูบี้แล้ว ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?"

"ปล่อยเธอไปงั้นเหรอ ไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นอ่านะ? เบลล่า ชะตากรรมอย่างเดียวที่ผู้หญิงที่ทรยศจากฉันที่ควรจะได้รับ..."

"แต่ฉันไม่เคยทำผิดกับคุณ" เบลล่าพูดด้วยความโกรธด้วยดวงตาที่น่าสะพรึงกลัวของเขา

ปลายนิ้วเย็นเฉียบติดอยู่ที่บริเวณริมฝีปากของเธอ ในขณะที่มืออีกข้างก็ปล่อยเปลวเพลิงมาที่เธอ

"ฉันไม่ยอมรับคำใด ๆ ออกจากปากนี้ ทำไมคุณไม่บอกฉันด้วยปากอื่นของคุณล่ะ..."