“โอ๊ย เจ็บ!”

ความเจ็บปวดมาจากที่ไหนสักแห่งพร้อมกับสายลมหนาวของเดือนธันวาคมส่งความเย็นทะลุผ่านกระดูกของหญิงสาว

"ยัยนี่น้อย สบายดี พักผ่อน แล้วเจ้าจะหายดีในไม่ช้า" ริมฝีปากบางๆ ของชายผู้นี้แนบชิดกับหูของเธอ และเสียงของเขาก็อ่อนโยนมาก

Shenie Yales กัดฟันของเธอและค่อยๆ สงบสติอารมณ์ลง โดยปฏิบัติตามข้อเรียกร้องของชายผู้นี้

ชายคนนั้นทรมานเธอจนดึกดื่น เขาหลับไปเมื่อเขาเหนื่อย แต่ Shenie ไม่กล้านอน เธออดทนต่อความเจ็บปวดของร่างกายขณะสวมเสื้อผ้าด้วยมือที่สั่นเทา

เธอพิงตัวเองกับผนังขณะที่เธอเดินออกจากประตู เธอหันกลับมามองชายที่นอนอยู่บนเตียงเป็นครั้งสุดท้าย

ใบหน้าของเขาบอบบางราวกับประติมากรรม ดวงตาที่วาววับของเขาปิดลงอย่างนุ่มนวลในตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขามีความฝันที่สวยงาม

เขาสมบูรณ์แบบ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่ของเธอ

Shenie มองไปทางอื่น ไม่อยากนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเปิดประตูและออกไป

นอกประตู มีหญิงสาวสวมหมวก แว่นกันแดดขนาดใหญ่ และหน้ากากกำลังรอเธออยู่ "คุณพร้อมไหม?" เธอถาม.

Shenie พยักหน้าด้วยใบหน้าตรง

ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความสุข แต่มีสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามในดวงตาของเธอ “คุณยังมีประโยชน์อีกเล็กน้อย ไปเสียเดี๋ยวนี้!” เธอล้อเลียน

เชนี่ไม่ขยับ เธอจ้องไปที่หญิงสาวอย่างเย็นชาและถามว่า “เงินอยู่ที่ไหน”

“คุณคิดว่าฉันจะทำร้ายคุณหรือ เงินอยู่กับพ่อ คุณสามารถขอจากเขาด้วยตัวเอง!” หญิงสาวพูดอย่างหยาบคาย จากนั้นเธอก็ถอดแว่นกันแดดและหน้ากากบนใบหน้าของเธอออกและกำลังจะเข้าไปในห้อง

ใบหน้าของหญิงสาวถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์แล้ว และเธอก็ดูเหมือนกับที่ Shenie เคยทำ

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือหญิงสาวมีความรู้สึกเหนือกว่าและดูสง่างามราวกับหงส์

ในทางกลับกัน Shenie ดูต่ำต้อยเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่

ผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวของเธอ Yanie Yales พวกเขาเป็นฝาแฝดเหมือนกัน แต่หลังจากที่พ่อแม่หย่าร้าง Yanie ก็อาศัยอยู่กับพ่อ ขณะที่ Shenie ติดตามแม่

Shenie ลืมไปแล้วว่าไม่ได้ติดต่อกับ Yanie มานานแค่ไหนแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขามาหาเธอ บางที Shenie อาจไม่ได้ติดต่อกับ Yanie ตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ

ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นเหมือนคนแปลกหน้า จากนี้ไป พวกเขามักจะยังคงเป็นคนแปลกหน้า

หลังจากได้รับคำตอบแล้ว Shenie ก็ไม่อยู่อีกต่อไป เธอออกจากห้องและจองรถแท็กซี่

รถมาช้ากว่าปกติเพราะหิมะตก เธอต้องทนหนาวอยู่นานก่อนที่รถจะมาถึงในที่สุด

เธอขึ้นรถและบอกคนขับว่า "Holborn Residential Area"

นั่นคือที่ที่จาค็อบ เยลส์ พ่อของพวกเขาอาศัยอยู่ เป็นย่านหรูของเมือง S และยังเป็นสถานที่ที่ Yanie อาศัยอยู่ด้วย แต่สำหรับ Shenie ที่แห่งนี้คือสถานที่ที่เธอจะไม่มีวันก้าวเข้าไปหลังจากวันนี้

ระหว่างทางไปย่านที่อยู่อาศัย เธอได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาล “คุณเยล คุณคิดว่าเราเป็นองค์กรการกุศลหรือเปล่า หากคุณไม่...” หญิงสาวรับสายอย่างเคร่งขรึม

“ไม่ต้องห่วง! ฉันสัญญาว่าฉันจะส่งเงินให้คุณภายในวันนี้!” Shenie ขัดจังหวะเธอและพูดอย่างหนักแน่น

ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ร้องอย่างโกรธเคือง “เร็วเข้า! เวลาไม่เคยคอยใครเลย !”

เชนี่ไม่ได้พูดอะไร หลังจากที่ผู้โทรวางสาย เธอก็กำโทรศัพท์แน่นขึ้น

แม่รออีกหน่อยเถอะ ฉันจะช่วยคุณได้อย่างแน่นอน!