พลัวะ เปรียบ เปรี้ยบ

เสียงตบกันดังลั่นในผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ผู้หญิงทั้งสองคนตบกันทำให้คนทั้งร้านต้องหันไปดูที่พวกเธอสองคน คนนึงอยู่ล่างส่วนอีกคนขึ้นคร่อมข้างบน คนข้างล่างโดนตบซ้ายทีขาวที คนข้างบนไม่มีทีน่าว่าจะหยุดเลย

"หยุดนะ ณิริน พี่บอกให้หยุด"เสียงผู้ชายคนนึงตะโกนออกมา เเล้วเดินเข้าไปจับมือผู้หญิงที่ตบอยู่ข้างบนให้ลุกขึ้นออกมาจากอีกคน เธอเซออกมาตามแรงกระชากจากชายร่างกายกำยำ จนเธอล้มลงพื้นไปอีกทาง

"พี่ซันนี่!"เสียงตะโกนจากหญิงสาวที่ถูกกระชาก เธอตกใจเมื่อเห็นว่าเขาเป็นใคร

"ทำอะไรของเธอ เธอตามพี่มาอีกแล้วหรอ"เขาต่อว่าเธอ

นี่เขาแค่ไปห้องน้ำแปปเดียวแต่เกิดเรื่องแล้ว แสดงว่าเธอต้องคงตามเขามานานแล้วแน่ๆ

"ก็มันยุ่งกับพี่ทำไมละ ช่วยไม่ได้ สาระแนเอง" เธอพูดแล้วมองเหยียดไปทางผู้หญิงอีกคนที่ตอนนี้ยืนข้างๆเขาแล้ว

"แต่เธอไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับใคร" เขาตวาดใส่เธอด้วยความโกรธ เขาโมโหที่เธอเอาแต่คอยตามหึงหวงเขาไปทุกที่ มีเรื่องกับคนโน้นทีคนนี้ที เขาชักจะทนไม่ไหวแล้ว

"กลับบ้าน" เขาพูดแล้วชี้ออกไปที่ทางออกให้เธอกลับบ้าน

"ไม่กลับ ถ้าพี่ซันไม่กลับ ริณก็ไม่กลับ"เธอยืนยันเสียงแข็งใส่เขา ถ้าเขายังอยู่กับผู้หญิงคนนี้ เธอไม่มีทางยอมเด็ดขาด เขาและเธอเป็นคู่หมั้นกันมานานแล้ว แต่เขาชอบไปยุ่งกับคนโน้นคนนี้ เธอเลยต้องคอยตามไปทุกคนที่ ถึงเขาจะไม่ชอบ หรือเกลียดเธอแค่ใหน เธอก็ยอม เธอชอบเขาไปแล้วชอบตั้งแต่แรกเจอ หรือรักแรกพบนั่นแหละ เธอไม่มีทางยอมให้เขาไปยุ่งกับใครทั้งนั้น

"ณิริน ฉันบอกให้เธอกลับบ้าน" รอบนี้เขาหมดความอดทนกับเธอแล้ว ชีวิตเขาไม่มีอิสระอีกเลยตั้งแต่เธอเข้ามาเป็นคู่หมั้นของเขาเพราะพ่อแม่ของเราเป็นเพื่อนสนิทกันมานานเลยจับเราหมั้นกัน ตั้งแต่นั้นไปใหนมาใหนเธอคอยตามเขาไปทุกที่

"ริณจะอยู่กับพี่ซันถ้าพี่ยังไม่กลับริณก็ไม่กลับ ถ้าจะกลับก็กลับพร้อมกัน" เธอดูท่าทีไม่มีทางยอมกลับดีๆแน่ เขาคงต้องทำอะไรซักอย่างแล้วถ้ายังเป็นแบบนี้ทางไม่มีทางมีความสุขแน่ เขาเดินเข้าไปไกล้ๆเธอ แล้วบีบมือเธอแรงๆ

"โอ๊ยยยย เจ็บนะพี่ซัน"เจ็บจนเธอต้องร้องออกมา

"หึ งั้นก็ดี ถ้าเธออยากมาก งั้นพี่จะสนองให้จะได้จบกันไปสักที"แล้วเขาก็ลากเธอออกไปข้างนอก เพื่อนของเขาที่เป็นเจ้าของผับพอเห็นท่าไม่ทีเลยตามออกมาด้วย

"ไอ้บีม เปิดห้องให้กูห้องนึง เอาตอนนี้ด่วนเลย " เขาพูดแล้วมองหน้าเธออย่างโมโหจัด

ถ้าเธอต้องการเขานักเขาก็จะจัดให้

"ใจเย็นๆค่อยๆคุยดิวะ ไอ้ซัน" เขากลัวว่าเพื่อนจะทำอย่างที่คิดแน่ๆ

"คันนักก็จัดให้ ยังไงคนเสียหายก็ไม่ใช่กูอยู่ดี ถ้ามึงไม่เปิดกูจะเอาเเม่งตรงนี้เลย"

เขาขยัยมาไกล้เธอแล้วใช้สายตาหื่นๆมองเธอ ตอนนี้เธอเริ่มหวั่นๆแล้ว ถึงเธอจะคอยตามเขาตลอด แต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากให้เขาง่ายๆถ้ายังไม่ได้แต่งงานกัน

"เอออๆ เดียวกูให้ลูกน้องจักการให้" เขาละยอมแพ้เลย ถ้าไม่เปิดเดียวมันเอาแถวนี้จริงขึ้นมาแย่แน่ มันยิ่งโมโหจัดด้วย

ไม่ถึงนาทีพนักงานก็วิ่งเอากุญแจมาให้

เขารับแล้วไม่พูดอะไร เขาดึงมือเธอ กึ่งลากกึ่งดึง ตอนนี้เธอกลัวเอามากแล้ว เธอกลัวว่าเขาจะเอาจริงๆ เธอจะทำยังไงดี

"พี่ซันปล่อยริณนะ ริณยอมกลับบ้านแล้ว ขอร้องนะพี่ซันปล่อยริณไปนะ "ลองออ้นวอนเผื่อเขาจะปล่อยเธอไป เธอไม่เอาแล้ว วันนี้กลับก่อน พรุ่งนี้ค่อยตามใหม่ยังไม่สายนิ

"อยากได้ฉันมากไม่ใช่หรอ นี้โอกาสของเธอแล้ว ไม่ดีรึไง" เขาหันมาพูดใส่เธอ

"ไม่เอาแล้ว ปล่อยนะ" เขาไม่สนอะไรทั้งนั้น

ตั้งแต่เธอเข้ามาเขาแทบไม่ความสุขเลยจะไปใหนไม่ได้เลย เขาลากเธอมาถึงห้องแล้วเวี่ยงเธอลงบนเตียง คนถูกโยนถึงกับจุกท้องจากแรงโยน

เธอไม่ทันพูดอะไรเขาก็ขึ้นมาค่อมเธอเอาไว้แล้ว เขาไม่รอช้า เอาหน้าซุกกับซอกเธอทั้งสองข้างไปมา เธอพยายามหันหนีและผลักเขาออกไป แต่ตอนนี้เขาเดือดจัดมากคงไม่มีทางว่าจะหยุดแน่นอน เธอทั้งทุบทั้งตีที่หน้าอกเขาวังว่าเขาจะหยุด เขาใช้มืออีกข้างจับมือเธอไว้ทั้งสองข้าง บวกกับตัวเธอบอบบาง เลยสุ้เเรงเขาไม่ได้ เขาเลื่อนขึ้นมาจูปที่ปากของเธอ ปากหนาประกบกับริมฝีปากบางจูบอย่างดุเดือด แต่เธอไม่ยอมให้เขาเข้าหาความหวานจากปากเธอ เขาผละออก แล้วเขาใช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปใต้เสื้อของเธอเธอใส่เป็นเดรสกอดอกสีแดงสั้นเหนือเข่า เพียงเขาแค้ล้วงจากทางด้านบนก็ไปถึงข้างในแล้ว เหมือนเธอจะโนบราสะด้วยสิ เอายิ้มออกมาเมื่อรู้สึกว่าเม็ดดอกบัวเริ่มสุ้มือเขาแล้ว

"ร่านสมกับเธอจริงๆ แค่นี้ก็มีอารมณ์แล้ว อยากรู้นักว่า แรดแบบนี้จะแซ่บแค่ใหนเชียว"เขาทั้งดูถูกดูแคลนเธอไม่รุ้ว่าเธอผ่านชายมากี่คนแล้ว

"ปล่อยริณนะ ริณสันยานว่าจะไม่ก่อเรื่องอีก นะปล่อยริณไปนะ รินไม่น่าเอาหรอกริณทั้งผ่านมาเยอะแยะ สกปรก พี่ซันไม่ชอบหรอก " ในเมื่อเขาไม่ทีท่าว่าจะยอมปล่อยเธอไป ก็ลองวิธีนี้ เผื่อเขารังเกียจอาจปล่อยเธอไปก็ได้

เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอ ด้วยสาตาที่ดูรังเกรียจเธอมาก แต่ทำไมเขายิ่งได้สัมผัสก็ยิ่งเก็บอารมณ์ไม่ได้ ตอนนี้ข้างล่างเขาแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว

"หึ งั้นก็ดี ในเมื่อผ่านมาเยอะ ก็ไม่ต้องคิดมากอะไร ฉันอีกสักคนจะเป็นไรไป ในเมื่อเคยๆแล้วก็ไม่ต้องปลุกอะไรเยอะ เอาเลยแล้วกัน" อย่างที่เขาคิดเธอไม่ได้ไร้เดียงสาหรอก ในเมื่อเขาก็ไม่อยากตั้งแต่แรกก็รีบเอารีบจบดีกว่า เบื่อเธอเต็มทนแล้ว

เธอคิดผิด คิดว่าเขาจะหยุดแต่เขากลับจะเอาเร็วขึ้นมาอีกจะทำไงดี แล้วก็เป็นจังหวะที่เขาลุกขึ้นถอดกางเกงพอดี เธอเลยถือโอกาสลุกขึ้นวิ่งหนี แต่ไปได้แค่ไม่กี่ก้าวเขาก็คว้ามือเธอเอาไว้ทัน เขาพลักเธอชิดกับกำแพงแล้วแล้วหันหลังให้กับเขา

"ชอบแบบรุนแรงก็ไม่บอก หึ" เขากดเธอไว้กับกำแพงแล้ว ถอดกางเกงให้เสร็จ ตอนนี้เธอคงไม่รอดจากเขาแล้วแน่ๆ เธอทั้งดิ้นทั้งพลักเขาแต่ก็สู้เเรงเขาไม่ได้เลย อยู่ๆก็มีอะไรแทงข้างหลังเธอ ไม่ต้องบอกก็ว่าคืออะไร โดนแน่ๆฉัน เขาไม่รีรอรีบชักสองสามทีแล้วยัดมันเข้าไปในร่องกุหลาบของคนร่างเล็กข้างหน้าของเขา เขาก็ต้องชะงัก เพราะมันเข้ายากมาก นี่เข้าแค่หัวนะทั้งบีบทั้งรัดแน่น

"อั๊กกก เจ็บ พี่ซัน ริณเจ็บ เอาออกไป"

มือจิกกำแพงไว้คลายความเจ็บแสบ อีกมือทั้งพลักเขาออกไปแต่เขาดูทีท่าไม่ยอมถอยออกเลยสักนิด

"อย่าขยับมันจะเจ็บ ผ่อนคลายนะ" เขาลูบหัวเธอเบาๆเพื่อปลอบประโลม ส่วนมืออีกข้างก็กอดเอวเธอไว้