แคว้นโจอันยิ่งใหญ่ อาณาเขตแผ่ไพศาล แผ่นดินทอดยาวสุดลูกหูลูกตาราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด จากอุดรจรดทักษิณ จากบูรพาจรดแดนประจิม พืชพรรณธัญญาหารสมบูรณ์พูนพร้อม ทรัพยากรมั่งคั่ง ธรรมชาติงดงาม ยามคิมหันตฤดูแสงแดดแผดกล้าเป็นประกายระยิบระยับ ทำให้ทั่วทั้งแคว้นสว่างไสวมีชีวิตชีวา ยามวสันตฤดูบุปผาเบ่งบานสะพรั่งราวกับสตรีแรกแย้มรื่นเริงใจ แม้แต่เมื่อล่วงเข้าสู่เหมันตฤดูก็มิอาจทำให้แคว้นอันยิ่งใหญ่ยากเข็นลำเค็ญไปได้ เนื่องด้วยพืชผลที่เก็บเกี่ยวได้มากล้นสะสมเป็นเสบียงได้ตลอดทั้งปี ทุกตารางนิ้วของดินแดนถูกปกครองด้วยองค์จักรพรรดิผู้ปรีชาสามารถและทรงธรรม ในท้องพระคลังมั่งคั่ง การทหารมั่นคง การค้าเจริญรุ่งเรือง ราษฎรร่มเย็นเป็นสุข มีกินมีใช้ไม่ขาด ต่างสุขสำราญกันถ้วนหน้าที่ได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินทอง

　　ทว่าหากจะกวาดตามองไปทั่วทั้งเมืองหลวงขนาดใหญ่แห่งนี้ ผ่านบ้านเรือนหลังเล็กหลังน้อย ไปจนกระทั่งถึงจวนคหบดีผู้มั่งคั่งตลอดจน

　　ขุนน้ำขุนนางที่รับใช้ใกล้ชิดองค์จักรพรรดิ เห็นจะไม่มีที่ไหนสงบสุขมากไปกว่าจวนของอัครมหาเสนาบดีแห่งแคว้น จวนที่ขึ้นชื่อว่าคนในตระกูล

　　รักใคร่ปรองดอง สมัครสมานกลมเกลียวกันยิ่งนัก ไม่มีเรื่องหลังบ้านตบตีกันดังเช่นจวนอื่นเล็ดลอดออกมาให้ได้เล่าลือจนเสื่อมเสียชื่อเสียงแม้แต่น้อย

　　ท่านอัครมหาเสนาบดีจางลู่โหยวเป็นที่เคารพยำเกรงของผู้คน เขาปฏิบัติตามธรรมเนียมอย่างเคร่งครัด สามภรรยาสี่อนุมิขาดตกบกพร่องไปสักอย่าง แต่ละนางนั้นมีรูปโฉมงดงาม ทุกนางต่างรู้หน้าที่ รักใคร่

　　กลมเกลียว ช่วยกันปรนนิบัติสามีอย่างเอาใจใส่ จนบุรุษในแคว้นต่างอิจฉาและนับถือท่านอัครเสนาบดียิ่งนัก บุตรชายทุกคนของเขาล้วนประเสริฐ เป็นที่เชิดหน้าชูตาของบิดามารดา

　　บุตรชายคนโตและคนรองนั้นแต่งสะใภ้เข้าจวนแล้ว เหลือแค่เพียงบุตรชายคนเล็กเล็กที่เขากำลังเลือกเฟ้นสตรีที่เหมาะสมจะทำหน้าที่นี้

　　เหตุนี้กระมังที่ตระกูลต่าง ๆ อยากส่งบุตรตรีมาเกี่ยวดองด้วย

　　ทว่าสตรีผู้มีวาสนาดีนั้นเห็นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจาก

　　ไป๋หลานเฟย บุตรีอันเป็นที่รักของของเจ้ากรมพิธีการไป๋ฉิน ความงามของนางเป็นที่เลื่องลือสมกับเป็นสาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง

　　ประจวบเหมาะกับที่นางถึงวัยออกเรือนพอดี และเป็นหญิงสาวโฉมสะคราญเพียบพร้อมไปทั้งรูปทรัพย์และอุปนิสัย นางเป็นคุณหนูที่แสนสุภาพเรียบร้อย อยู่ในโอวาทเชื่อฟังบิดามารดา ใสซื่อ บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่ว่าจะเดิน นั่ง หรือพูดจา ล้วนระมัดระวังกิริยา ทำให้นางดูราวกับเทพธิดา รอยยิ้มหรือก็อ่อนหวานจนท่านอัครเสนาบดีถูกใจเป็นอย่างมาก อยากให้มาเคียงคู่กับบุตรชายคนเล็กที่สมควรจะได้ตบแต่งภรรยาผู้งดงามมาประดับจวนเสียที

　　ด้วยความที่ชื่อเสียงของนางเป็นที่เลื่องลือ จวนขุนนางหรือคหบดีต่างส่งเทียบเชิญมาให้นางมิขาดตั้งแต่นางเริ่มปักปิ่น แต่ใครเล่าจะคู่ควรกับนางนอกไปเสียจากบุตรชายคนเล็กของท่านอัครเสนาบดี นอกจากฐานะอันเหมาะสมแล้ว ชื่อเสียงอันดีงามเรื่องความสมัครสมานกลมเลียวกันในจวนย่อมทำให้ตัดสินใจได้ไม่ยาก การสู่ขอหมั้นหมายเกี่ยวดองระหว่างสองจวนจึงเกิดขึ้นตามมาไม่นาน