"พรึ่บ..."

ในตรอกมืดแห่งหนึ่งในเมืองเฮย์ดอน

ลำแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นในทันใด

ชายหนุ่มผู้หนึ่งปรากฏตัวในแสงสีขาว

เขาอยู่ในสภาพเสื้อผ้าขาดวิ่น ทั้งตัวมอมแมมราวกับเพิ่งปีนออกมาจากปล่องไฟ

"ฮู้ว์... ในที่สุดฉันก็กลับมาแล้ว!"

เขามองไปที่หยกอสรพิษมังกรในมือซ้าย อารมณ์ในดวงตาฉายแววซับซ้อน

……

หลายปีก่อน คาลวิน ออสตินค้นพบว่าหยกโบราณที่ได้รับตกทอดจากบิดาสามารถนำเขาเข้าสู่โลกเซียนอมตะได้

อย่างไรก็ตาม โลกเซียนอมตะไม่ใช่ดินแดนมหัศจรรย์อย่างที่เขาคิดฝันไว้

แต่มันเต็มไปด้วยภยันตราย

คาลวินซึ่งเป็นคนสมัยใหม่แทบไม่มีโอกาสอยู่รอดที่นั่น

ด้วยเหตุนี้ ตลอดมาเขาจึงไม่แตะต้องหยกนั้น

จนกระทั่งในช่วงมัธยมปลายปีสาม… ขณะที่หวนนึกถึงอุบัติเหตุครั้งนั้น จู่ ๆ ดวงตาของคาลวินสาดประกายขึ้นมาวูบหนึ่งก่อนจะปลาสนาการไปทันที

ตอนนั้นเขาตกหลุมรักโจวาน่า แคลนซีย์ สาวสวยประจำโรงเรียน

โจวาน่าเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลแคลนซีย์ ตระกูลผู้มั่งคั่งในเมืองเฮย์ดอน

ทว่าโจวาน่าปฏิเสธคำสารภาพรักของเขา และบรูซ แคลนซีย์ พี่ชายของโจวาน่าผลักคาลวินตกจากชั้นสามของอาคารเรียน

เขาตกลงมาจนกลายเป็นอัมพาตครึ่งล่าง

นับตั้งแต่วันนั้น คาลวินก็ตระหนักในที่สุดว่าเขาเป็นเหมือนมดที่อ่อนแอในเมืองที่เหลื่อมล้ำและเย็นชาแห่งนี้

พี่น้องตระกูลแคลนซีย์เห็นเขาเป็นเพียงขยะ

หลังจากคืนนั้นคาลวินก็หายตัวไปจากโรงพยาบาล

ใคร ๆ พากันคิดว่าเขาหนีไปเพราะทนรับแรงกดดันไม่ไหว

บางส่วนคิดว่าเขาไปฆ่าตัวตายที่ไหนสักแห่ง

ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปที่โลกเซียนอมตะ

คาลวินอยู่ในโลกแห่งนั้นเป็นเวลาสามพันปี

ในช่วงเวลานั้น เขาทำหน้าที่เป็นเครื่องมือบ่มเพาะพลังให้กับสตรีพรหมจรรย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าผู้ประเสริฐ

นอกจากนี้เขายังเคยเป็นผู้รับใช้ขององค์ชายแห่งราชสำนักอมตะ

อีกทั้งหัวหน้าปีศาจพาเขาไปเติมเต็มเนตรแห่งอาร์เร ...

แม้จะเติบโตมาแบบคนธรรมดา แต่ท้ายที่สุดเขาก็เอาชนะกฎธรรมชาติได้

ในเวลาเพียงสามพันปีเขาได้กลายเป็นจักรพรรดิอมตะลำดับที่เก้าของโลกเซียนอมตะ

แต่พร้อมกันนั้นเขาก็สร้างศัตรูจำนวนมากเกินไป

แม้จะกลายเป็นจักรพรรดิอมตะ แต่คาลวินกลับถูกจักรพรรดิอมตะทั้งแปดไล่ล่าและถูกเนรเทศออกมา

ท้ายที่สุดเขาต้องกลับสู่โลกมนุษย์โดยความช่วยเหลือของหยกอสรพิษมังกร

"ฉันได้รับบาดเจ็บสาหัสจากน้ำมือของจักรพรรดิอมตะทั้งแปด! ตอนนี้พลังของฉันยังไม่ถึงขั้นก่อตั้งพื้นฐานด้วยซ้ำ ฉันควรซ่อนตัวอยู่บนโลกไปก่อน หลังจากฟื้นฟูพลังแล้วค่อยกลับไปทวงคืนความอัปยศที่โลกเซียนอมตะ” คาลวินคิด

เขามองไปยังตึกสูงเสียดฟ้าโดยรอบอย่างตรึกตรอง

“ได้เวลายุติความแค้นเก่า!”

"กรี๊ด..."

คาลวินได้ยินเสียงกรีดร้องขณะเพิ่งเดินออกมาจากตรอก

เขามองหาต้นเสียงและเห็นรถแลนด์โรเวอร์สีแดงจอดที่อยู่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต

มีควันหนาทึบพวยพุ่งออกมาจากรถ และรถทั้งคันกำลังไฟลุกโหม

คาลวินขมวดคิ้ว ด้วยพลังของเขา เขาสามารถมองทะลุควันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในรถได้อย่างง่ายดาย

เขาเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ในชุดผ้าชีฟองสีชมพูนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร

เธออายุเพียงสามสี่ขวบ

เด็กหญิงดูเหมือนตุ๊กตาที่งดงามบอบบาง

ร่างเล็กของเธอถูกเข็มขัดนิรภัยรัดแน่น

ถึงตอนนี้เธอเริ่มมึนงงเพราะควัน

"อลิซ ๆ! ลูกแม่! ปล่อยฉันนะ!"

รอบ ๆ รถเริ่มมีกลุ่มคนมามุงดู

ผู้หญิงคนหนึ่งร้องตะโกน นัยน์ตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

หญิงสาวดูจะอยู่ในวัยยี่สิบปลาย ๆ

เธอสูงประมาณ 168 เซนติเมตร

ขาของเธอเรียวยาว ขาวผุดผ่อง ไม่ต่างกับซุปเปอร์โมเดล

ในถุงน่องผ้าไหมโปร่งที่เข้าคู่อย่างลงตัวกับรองเท้าสีขาวส้นสูงสามนิ้วส่งให้เธอดูเซ็กซี่อย่างมาก

เดรสสีเทาอ่อนที่เธอใส่เป็นชุดสั่งตัดโดยแบรนด์ระดับท็อปจากบริษัทในยุโรป

ชุดนั้นเข้ากับรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธออย่างเหมาะเจาะ

ใต้คอเสื้อต่ำเผยให้เห็นเนินอกขาวรำไร

ช่างดึงดูดสายตา

เธอมีเรือนผมยาวสีน้ำตาลหยักศก

ใบหน้าเล็ก ๆ ที่น่ารักของเธอทั้งบอบบางและน่าดึงดูด

คาลวินอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความงามของเธออยู่ชั่วครู่

เธอวิ่งถลาเข้าไปหารถที่มีไฟกำลังลุกโหมด้วยน้ำตานองหน้า

“คุณคาร์เตอร์ ใจเย็น ๆ ค่ะ!”

ข้างกายสาวสวยมีผู้หญิงสวมแว่นตาคนหนึ่งยืนอยู่  ดูเหมือนจะเป็นเลขา

เลขานุการยึดแขนเธอของเธอไว้แน่น

สาวงามผู้นี้คือ เม็กกี้ คาร์เตอร์

เธอเป็นประธานของทิวลิปคอร์ปซึ่งเป็นบริษัทชั้นนำในเมืองเฮย์ดอน

วันนี้เธอกำลังจะพาอลิซ คาร์เตอร์ ลูกสาวของเธอไปเที่ยวสวนสนุก

แต่โดยไม่คาดคิด หลังจากไปเข้าห้องน้ำในห้างสรรพสินค้ากับเลขา เมื่อกลับมาเธอก็พบว่ารถกำลังลุกไหม้

และลูกสาวของเธอติดอยู่ในรถ

เธอไม่สามารถมีลูกได้เนื่องจากมีปัญหาทางจิต ลูกสาวบุญธรรมจึงเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเธอเพียงสิ่งเดียว

เธอไม่กล้าคิดว่าจะเป็นอย่างไรถ้าต้องเสียลูกไป

"ช่วยด้วยค่ะ! ใครที่ช่วยลูกสาวของฉันได้ ฉันยินดีจ่ายไม่อั้น"

ในเวลานี้เม็กกี้ไม่ใช่นักธุรกิจหญิงที่เย็นชาอีกต่อไป

เธอมองผู้คนที่เดินผ่านไปมาด้วยสายตาวิงวอน

เมื่อเห็นหญิงสาวสวยท่าทางบอบบางและน่าเวทนา ผู้ชายหลายคนอยากจะยื่นมือเข้ามาช่วย

อย่างไรก็ตามเมื่อมองไปที่รถที่กำลังลุกไหม้ ทุกคนต่างหยุด

"คุณครับ ไฟกำลังโหมแรง! มันร้อนมากจนประตูบิดเบี้ยวผิดรูปเปิดไม่ออก และถังน้ำมันก็อาจระเบิดได้ทุกเมื่อ! ตอนนี้อันตรายเกินไปที่จะเข้าไปช่วย! รอให้รถดับเพลิงมาจะดีกว่า”

ผู้คนที่มุงดูพากันส่ายหัวและมองอย่างนิ่งเฉย

ความหวังของเม็กกี้ริบหรี่ลงทุกที

ถ้ามัวรอรถดับเพลิง ลูกสาวของเธอซึ่งอยู่ในรถคงตายก่อน

ถ้าเธอต้องทนดูลูกสาวถูกไฟคลอกตายไปต่อหน้าต่อตา เธอคงมีชีวิตอยู่ต่อไม่ได้

ทันใดนั้นเธอเห็นร่างผอม ๆ เดินผ่านเธอตรงไปที่รถซึ่งกำลังลุกไหม้

เม็กกี้ชะงักไปเล็กน้อย และแล้วเธอก็ตระหนักด้วยความลิงโลดว่าในที่สุดมีคนเต็มใจช่วยลูกสาวของเธอ

อย่างไรก็ตามไฟโหมรุนแรงขึ้นทุกขณะจนดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถช่วยลูกสาวของเธอด้วยตัวคนเดียว

คาลวินมองเด็กหญิงในรถ

ในโลกเซียนอมตะ เขาได้รับการยกย่องให้เป็นจักรพรรดิอมตะที่รอดชีวิตจากความยากลำบากแสนสาหัสมาได้

เขาผ่านการทรมานมามากและในที่สุดก็กลายเป็นอยู่ยงคงกระพัน

เขาเข่นฆ่าอย่างเด็ดขาดเสมอ

แต่เขายังจำได้ถึงตอนที่เขาเป็นคนไร้ความสำคัญในอดีต

ในใจของเขายังคงมีความสงสารต่อผู้อ่อนแอ

ในเวลานี้เขาเห็นว่าเด็กคนหนึ่งกำลังจะถูกไฟคลอกจนตาย

เขาไม่สามารถเพิกเฉยเธอได้เลย

"อันตราย!"

"อย่าไป!"

หลายคนพยายามห้ามเขา

อย่างไรก็ตาม คาลวินไม่สนใจฟัง

ความแข็งแกร่งของเขาในขณะนี้ไม่สามารถเทียบได้กับความแข็งแกร่งตามปกติ

แต่แค่อุณหภูมิสูงไม่เป็นอันตรายต่อเขา

เขาเปิดประตูรถที่บิดเบี้ยวออกได้อย่างง่ายดาย

คาลวินใช้พลังปราณแท้จริงของเขาปกป้องเด็กหญิงตัวเล็กและพาเธอออกจากรถ

เม็กกี้เห็นคาลวินพาลูกสาวของเธอออกมาจากควันหนาทึบ

เธอไม่อยากจะเชื่อเมื่อแรกเห็น

แต่แล้วดวงตาของเธอก็เปล่งประกายปีติยินดี

เธอรีบวิ่งออกไปรับร่างลูกสาวของเธอจากมือของคาลวิน จากนั้นกอดเด็กหญิงไว้แน่นราวกับสมบัติล้ำค่า

ขณะนั้นเด็กหญิงตัวน้อยแทบไม่มีสติ

หลังจากที่คาลวินถ่ายพลังปราณแท้จริงเข้าไปในร่างกายของเธอ เธอก็กลับมาแจ่มใสเป็นปกติ

ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เด็กหญิงตัวเล็กกระพริบตาแล้วหันไปหาเม็กกี้

เธอเรียกอย่างอ่อนหวาน "คุณแม่"