About
Table of Contents
Comments (1)

  [กานต์]

  ผมกำลังนั่งดูกระจกแล้วคิดอยู่ว่า จะเลิกใส่แว่นตาหนาๆ แล้วเปลี่ยนไปใส่คอนแทคเลนส์ดีหรือเปล่า เพราะว่านอกจากมันจะไม่ค่อยสะดวกแล้ว มันยังเสริมบุคลิกของผมให้ดูเชยเฉิ่มเป็นเด็กเนิร์สเข้าไปอีก

  ผมเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่สี่ ช่วงนี้เรียนหนักแทบบ้า เป้าหมายคือเป็นหมอสูตินารีแพทย์หรือไม่ก็กุมารแพทย์ เหมือนที่แม่ต้องการ

  ผมเรียนเก่งมาตั้งแต่เด็ก เวลาในชีวิตส่วนใหญ่ หมดไปกับการเรียน ทั้งเรียนในโรงเรียน แล้วก็เรียนพิเศษ

  แม่ผมเช่าคอนโดของเพื่อนสนิทในราคาพิเศษ ให้ผมอยู่คนเดียว ใกล้ๆกับโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย เดินข้ามสะพานลอยไปก็ถึง ห้องคอนโดทั้งชั้นนี้เป็นของเพื่อนแม่ ปล่อยเช่าอยู่ตลอด คนเก่าไปคนใหม่มาอยู่ไม่ขาด

  อาทิตย์ที่แล้วพี่ที่เช่าห้องข้างๆเพิ่งออกไปซื้อบ้านอยู่ เห็นแม่บอกว่าวันนี้จะมีคนย้ายเข้ามาใหม่ เป็นผู้หญิง ย้ายมาอยู่คนเดียว แม่ผมคอยสนใจอยู่ตลอดว่า เพื่อนข้างห้องของผมเป็นใคร

  แต่ก็นั่นแหละ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมอยู่แล้ว เพราะต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้ไปยุ่งวุ่นวายอะไรกัน อาจจะเดินสวนกันบ้าง แค่ไม่ทำเสียงดังรบกวนกันก็พอ

  แต้ก แต้ก แต้ก แต้ก แต้ก แต้ก ~

  เสียงส้นแหลมของรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นเป็นจังหวะ กับเสียงลากกระเป๋ากำลังผ่านหน้าห้องผมไป กลิ่นน้ำหอมเล็ดลอดเข้ามาทางช่องว่างแคบๆของบานประตู กลิ่นหอมเซ็กซี่รัญจวนใจ

  เธอคงจะเป็นผู้มาใหม่ คนที่กำลังจะมาเป็นคนข้างห้องของผม

  ผมก้มหน้าอ่านหนังสือบนโต๊ะต่อ จะแว่นหรือคอนแทคเลนส์ก็ช่างขอแค่ให้เห็นชัดก็พอแล้ว

  ก้อก ก้อก ก้อก

  เสียงเคาะประตูดังขึ้นสามครั้ง

  ประตูห้องผมนี่

  ใครมา!

  ผมเปิดประตูไปดูเจ้าของเสียง ผมไม่เคยเห็นเธอมาก่อน กลิ่นน้ำหอมเมื่อครู่หอมฟุ้งไปทั่ว ผมรีบขยับแว่นก่อนจะมองหน้าเธอใหม่

  สายตาอ้อนๆ จมูกโด่ง ปากเป็นกระจับ หน้าเรียวเล็ก ผิวขาวเนียน ปล่อยผมยาวเป็นลอนอ่อนๆ

  เชี่ย! สวยเป็นบ้าเลย!

  สายตาผมมองต่ำลงมาโดยอัตโนมัติ สาวในชุดเดรสสั้นๆสีแดง หุ่นโคตรเซ็กซี่ เรียวขาขาวสวยยืนอยู่บนรองเท้าส้นสูงสีแดง แล้วก็ นมใหญ่มาก!

  ผมไม่ใช่คนบ้ากาม เชื่อผมเถอะ ผมยังสดยังซิง ไม่เคยผ่านมือหญิงใดมาก่อน!

  “สวัสดีค่ะ ชื่อโรสนะคะ เพิ่งย้ายมาอยู่ห้องข้างๆ”

  เธอพูดพลางยกมือสวยๆชี้ไปทางห้องของเธอ

  “เอ่อ ครับ..ผมวรกานต์ครับ เรียกกานต์เฉยๆก็ได้ครับ”

  ริมฝีปากสวยๆที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงยิ้มกว้าง

  ผู้หญิงอะไรวะ ยิ้มโคตรสวยเลย!

  “มีน้ำเหลือบ้างไหมคะ โรสลืมซื้อน้ำ”

  เธอยิ้มกว้างก่อนจะพูดออกมาอย่างเขินๆ

  “อ๋อ ได้ครับ แป๊บนึงนะครับ”

  ผมหายกลับเข้าไปในห้องเพียงชั่วอึดใจ แล้วหยิบน้ำสองขวดใหญ่ๆมาให้เธอ

  “ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวโรสซื้อมาคืนให้”

  เธอบอกเสียงหวาน แถมยังส่งสายตาเจ้าชู้มาให้ผมอีก

  “ไม่ต้องครับ เอาไปเลยครับ ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกผมได้นะครับ”

  “ขอบคุณมากค่ะ”

  เธอไม่ลืมส่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ผมก่อนเดินจากไป

  ใช่แล้วครับ ผมโดนสาวข้างห้องตก เป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

You may also like

Download APP for Free Reading

novelcat google down novelcat ios down