วันที่1 กรกฎาคม พ.ศ.2559

ณ สนามบินอีเออร์ของประเทศZ

ชายสองคนที่ใส่แว่นตากันแดดและชุดสูทสีดำ กำลังคุมตัวผู้หญิงชาวเอเชียให้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์

หญิงสาวคนนั้นหน้าตางดงาม ท่าทางเย็นชา ใบหน้าเรียบเฉยนั้นไร้อารมณ์ ไม่มีแม้แต่สีหน้าของความหวาดกลัว ริมฝีปากซีดที่ไม่ได้เติมแต่งด้วยลิปสติกเผยรอยยิ้มเย็นชา คางเรียวค่อยๆเงยขึ้น ดวงตาสีดำสนิทมองไปที่เฮลิคอปเตอร์ที่อยู่ตรงหน้า

ชายทั้งสองที่ควบคุมตัวเธอ ท่าทางระแวดระวัง ดวงตาภายใต้แว่นกันแดดคู่นั้นเพ่งมองรอบด้าน ในขณะเดียวกันก็คอยคุ้มกันเธอไปด้วย

สายตาของเชียวเชียนหานฉายแววเย้ยหยัน จำเป็นต้องส่งคนมาคุมเธอเยอะเหมือนตั้งกำแพงรอบตัวแบบนี้เลยเหรอ ตอนนี้เธอก็หมดโอกาสหลบหนีอยู่แล้ว ไม่ใช่รึไง?

เธอเป็นสายลับจากหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติที่7ของประเทศZ เมื่อหนึ่งเดือนก่อนได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติภารกิจที่ประเทศYตามปกติเช่นเคย เหมือนภารกิจต่างๆที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ เธอปฏิบัติภารกิจได้สำเร็จลุล่วง แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ภารกิจครั้งนี้เป็นกับดักที่ถูกประเทศYและหัวหน้าระดับสูงของเธอ รวมถึงเจียงเจ๋อแฟนที่เธอเชื่อใจมากที่สุดร่วมมือกันจัดฉากขึ้น

แฟนที่เธอเชื่อใจมาตลอดแท้จริงแล้วเป็นสายลับที่แฝงตังอยู่ในประเทศ!

การวางแผนที่แยบยลทำให้เธอกลายเป็นคนที่ทรยศหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติ พยานหลักฐานทั้งหมดล้วนชี้ชัดมาที่ตัวเธอ ครั้งแรกและครั้งเดียวที่เธอทำพลาด กลับเป็นแผนการของคนที่เธอไว้ใจที่สุด! ภายใต้ข้อตกลงสุดท้ายของประเทศZ ทำได้เพียงส่งตัวเธอไปรับโทษที่ประเทศY

พวกเขาควบคุมตัวเธอไปที่ประเทศY จุดประสงค์หลักก็คือต้องการบีบบังคับโยใช้วิธีการทรมานต่างๆเพื่อให้เธอยอมรับสารภาพและคายข้อมูลลับทุกอย่างเกี่ยวกับหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติที่7 บางเรื่องแม้แต่เจียงเจ๋อยังไม่รู้ แม้ว่าเธอจะเป็นแฟนของเขา แต่การรับภารกิจต้องอยู่ภายใต้คำสั่งของหัวหน้าระดับสูงหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติที่เท่านั้น ความลับบางอย่างก็ไม่สามารเอามาพูดคุยกันได้ ปกติแล้วเธอก็คงคิดวิธีหลบหนีออกมาได้ แต่ในระหว่างทางนั้นเธอถูกฉีดยาบางอย่างในตัว ในตอนนี้ร่างกานยของเธอนั้นก็ไม่ต่างกับผู้หญิงทั่วไป ไร้เรี่ยวแรงที่จะหลบหนี ถึงเช่นนั้น พวกเขาก็ยังระมัดระวังตัว

ทันใดนั้น สถาณการณ์ก็พลิกผัน!

เสียงฝีเท้าที่วิ่งอย่างรีบเร่งดังขึ้น การซุ่มชิงตัวประกันภายในสนามมบินครั้งนี้ถูกวางแผนไว้ก่อนแล้ว

นักบินเฮลิคอปเตอร์ถูกยิงเสียชีวิต หัวหน้าผู้คุมของประเทศYที่ยืนอยู่ข้างเธอก็ถูกยิงเป็นรายถัดมา

ผู้คุมตัวเชียวเชียนหานทั้งสองคนมีการตอบสนองทันที

ภายใต้ห่ากระสุน ราวกับว่าเชียวเชียนหานเห็นแสงแห่งความหวังชั่วครู่หนึ่ง

แต่ทว่า เพียงเสี้ยววินาทีถัดมาความสิ้นหวังก็ปรากฏ

คนข้างกายทั้งสองล้มลง ดวงตาทั้งสองของเชียวเชียนหานมองเห็นเจียงเจ๋อที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนร่วมงานที่เคยทำภารกิจร่วมกัน

เจียงเจ๋อเดินมาหยุดตรงหน้า ใบหน้าหล่อเหลาไม่แสดงความรู้สึกใดใด เย็นชาราวกับเป็นเพียงคนแปลกหน้าต่อกัน

เมื่อก่อนเขาคอยพร่ำบอกเสมอว่าในโลกทั้งใบนี้เขารักเพียงแค่เธอ แต่กลับวางแผนฆ่าเธอได้อย่างโหดเหี้ยม ราวกับเป็นคนไร้ความรู้สึกเช่นนี้!

ชั่วขณะที่มองไปที่เขานั้น ในใจก็รู้สึกทรมานขึ้นมาราวกับมีบาดแผลเกิดขึ้น ที่แท้ความรู้สึกเจ็บปวดของการโดนหักหลังและหลอกลวงก็เป็นแบบนี้เองสินะ รู้สึกเจ็บปวดจนแทบนึกภาพไม่ออก!

“เชียนหาน อย่าโกรธเกลียดฉันเลย เป็นเธอต่างหาก ที่โง่เอง!” เขากระซิบ

แผ่นหลังของเชียนหานยืดตรง สีหน้าซีดเผือก กัดริมฝีปากแน่น หัวเราะเบาๆ ไม่มีคำพูดใดๆออกมา เธอรู้ตัวดีว่าวันนี้คงหนีออกไปไม่ได้แล้ว ยังไงซะเธอก็ต้องตายอยู่แล้ว งั้นก็ลากเจียงเจ๋อไปตายพร้อมกันเลยแล้วกัน!

ตอนที่เจียงเจ๋อยิงมาที่กลางหน้าอกของเธอ ตัวเขาก็ถูกยิงจนล้มลงกับพื้น

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่คาดคิด เขาหันกลับไปมองที่หัวหน้าที่เขาไว้ในมากที่สุดด้วยความตื่นตะลึง เพราะอะไร? ทำไมถึงต้องยิงเขาด้วย?

“ประเทศYใช้เงินห้าล้านดอลลาร์เพื่อซื้อตัวแก ฉันก็ใช้เงินทั้งหมดซื้อลูกน้องของแก ฉันเคยโดนหักหลังมาก่อน ก็เลยอยากให้แกลองลิ้มรสมันซักหน่อย.....เจียงเจ๋อ ฉันอยากจะเหยียบย่ำร่างที่ไร้วิญญาณของแก!”