ข่าวด่วน : ตระกูลศรีอมรรัตนเตรียมจัดปาร์ตี้นัดเดทสาธารณะ โดยการเชิญสาวโสดทุกคนในเมืองภูเก็ตที่มีนามสกุลเฉพาะให้เข้าร่วมงานนี้ และจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับเลือกให้เป็นภรรยาคนที่เจ็ดของ เศรษฐเสถียร ศรีอมรรัตน ลูกชายคนเดียวของพวกเขา ."

"ว่ากันว่านี่คือสิ่งที่พระเถระได้บอกแก่คุณหญิงมิลา ศรีอมรรัตนไว้ ว่าคุณเศรษฐเสถียรจะต้องแต่งงานกับคนที่มีนามสกุลเฉพาะเพื่อหลีกเลี่ยงการหย่าร้างอีกครั้ง"

“และคนที่ได้รับคัดเลือกจะได้รับรางวัลเงินสดสูงถึง 540 ล้านบาท”

ญาสุมินทร์ ธารธารา กำลังฟังรายงานข่าวในโทรศัพท์มือถือของเธอขณะที่กำลังเตรียมสเต็กอยู่ในครัว

สักพักก็มีเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาทางด้านหลังของเธอ

"รอสักครู่นะคะ อาหารใกล้เสร็จแล้วค่ะ" ญาสุมินทร์ หันมาพูดกับ ดารณี รณเรศ ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของบิดา

“อย่าห่วงไปเลย ฉันไม่ได้จะมาเร่งหนูหรอก” ดารณีพูดพร้อมกับปิดเตาแก๊ส เธอพาญาสุมินทร์ไปที่ห้องนั่งเล่นและเสริมว่า "หนูคือสมบัติล้ำค่าของเรา เราจะทำเหมือนหนูเป็นคนรับใช้ได้อย่างไร"

ญาสุมินทร์ ไม่ตอบ ได้แต่ตำหนิตัวเองในใจ

เธอเป็นลูกนอกสมรสของเหมราช ธารธารากับหญิงสาวนางรำคนหนึ่ง สถานะของเธอในตระกูลธารธาราเมื่อเทียบกับคนรับใช้ก็คงไม่ต่างกัน

หรืออาจจะต่ำกว่าด้วยซ้ำ

อยู่ดีๆ ดารณีก็ทำตัวเป็นมิตรกับเธอขึ้นมา ต้องมีเจตนาอื่นแอบแฝงแน่ๆ

เป็นอย่างที่ญาสุมินทร์เดาไว้ไม่มีผิด เมื่อเธอมาถึงห้องนั่งเล่น เหมราช พ่อของเธอก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า "ญาสุมินทร์ บริษัทของพ่อกำลังมีปัญหาเรื่องเงินหมุนเวียน ตอนนี้ลูกก็อายุ 24 ปีแล้ว ลูกไม่คิดจะทำอะไรเพื่อพ่อและครอบครัวของเราบ้างเหรอ”

"คุณพ่ออยากให้หนูทำอะไรล่ะคะ" ญาสุมินทร์ พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

เหมราชไอและพูดว่า "ตระกูลศรีอมรรัตนที่รวยที่สุดในเมืองนี้ กำลังจะจัดงานเลี้ยงนัดเดทให้กับคุณเศรษฐเสถียร ศรีอมรรัตน ลูกชายคนเดียวของพวกเขา ถ้าลูกได้แต่งงานกับเขา ปัญหาของพ่อก็จะคลี่คลายได้ง่ายขึ้น"

“เศรษฐเสถียร ศรีอมรรัตน? ผู้ชายคนที่แต่งงานแล้วก็หย่ามาแล้วหกครั้งน่ะเหรอคะ” ญาสุมินทร์ ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ใช่...” เหมราชก้มหน้าและพูดอย่างมีสติ “เขาอาจจะเป็นคนชอบใช้ความรุนแรง แต่การแต่งงานทั้งหมดที่ผ่านมาของเขาก็ไม่ได้ยั่งยืน  เขาอาจจะหย่ากับลูกภายในหนึ่งหรือสองเดือนก็ได้  สิ่งที่ลูกต้องทำคืออดทนกับเขาสักพักหนึ่งเท่านั้น"

“ถูกต้อง หนูก็เป็นคนในครอบครัวเราเหมือนกัน หนูจะยืนดูพวกเราตายไปอย่างนั้นเหรอ” ดารณีพูดแทรกขึ้นมา

หัวใจของ ญาสุมินทร์ ซึ่งเธอคิดว่าชินชากับพวกเขาแล้ว กลับรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาเล็กน้อย

นี่พวกเขาจะปล่อยให้เธอแต่งงานกับปิศาจที่ขึ้นชื่อเรื่องฉาวโฉ่อย่างนั้นเหรอ?

“ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ให้ลินดาไปล่ะค่ะ” ญาสุมินทร์ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ลินดา ธารธาราเป็นน้องสาวคนละแม่เพียงคนเดียวของเธอ

ลินดาเกิดหลังเธอเพียงสามวัน เป็นลูกสาวของดารณี เธอน่าจะเป็นผู้สมัครที่เหมาะสมเพราะยังไม่ได้แต่งงานเช่นกัน

เมื่อดารณีได้ยินญาสุมินทร์พูด ก็ถอนหายใจและถามว่า "ญาสุมินทร์ ทำไมหนูถึงพูดอย่างนั้น ทำไมหนูถึงเห็นแก่ตัวแบบนี้ ในอนาคตน้องยังต้องแต่งงานอีก ถ้าน้องผ่านการหย่าร้างมา น้องจะหาสามีที่ดีได้ยังไง"

“แล้วหนูล่ะคะ ถ้าหนูผ่านการหย่าร้างมา หนูจะหาสามีที่ดีในการแต่งงานครั้งที่สองได้ยังไง” ญาสุมินทร์โต้กลับ

“แล้วยังไง? ต่อให้หาใครไม่ได้เธอก็อยู่ได้ไม่ใช่เหรอ ญาสุมินทร์ เธอต้องรับผิดชอบในฐานะพี่สาว! เธอจะเลือดเย็นและเห็นแก่ตัวไม่ได้นะ! เธอจะบังคับพ่อกับน้องสาวให้อับจนหนทางหรือยังไง!" ดารณีพูดเสียงดังและเริ่มร้องไห้

เหมราชโอบไหล่เธอแล้วถอนหายใจ “ผมเข้าใจละ ญาสุมินทร์ ไม่ได้สนิทกับเราขนาดนั้น ก็คงไม่แปลกที่อยากจะเห็นเราตาย!”

ญาสุมินทร์ยิ้มเยาะ เธออยากให้พวกเขาตายจริงๆ ตรงนี้และตอนนี้เลยยิ่งดี

แต่สุดท้ายเธอก็พยักหน้าและพูดว่า “ก็ได้ค่ะ หนูจะไป”

"ลูกตกลงจะไปจริงๆใช่ไหม" เหมราชกับดารณีถามพร้อมกันอย่างไม่แน่ใจ

“ค่ะ หนูจะไป”

“ถ้าอย่างนั้นเธอควรจะทำให้ดีที่สุด” ดารณียังคงกังวลเล็กน้อย เธอเตือนญาสุมินทร์ ว่า "เธอต้องจำไว้ ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอนาคตและความเจริญรุ่งเรืองของครอบครัวเรา เธอต้องทำให้ดีที่สุด ใช้มารยาทั้งหมดที่แม่ของเธอเคยใช้หลอกล่อผู้ชายในตอนนั้น!"

ใช้มารยาของแม่หลอกล่อผู้ชาย...

ญาสุมินทร์กำหมัดแน่นจนเล็บจิกฝ่ามืออย่างแรง แต่แล้วเธอก็สงบสติอารมณ์แล้วพูดว่า "ค่ะ หนูทราบ"