ไก่ขันยามเช้าช่วงตีห้าอย่างเจือยแจ่วไปทั่วทั้งหมู่บ้าน เป็นเสียงเตือนนาฬิกาปลุกอย่างดีที่ไม่ต้องซื้อถ่านมาเปลี่ยน ส่งเสียงให้ชาวไร่ ชาวนา ต้องตื่นเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน บางครอบครัวตื่นตั้งแต่ตีสาม ตีสี่ เพื่อไปตลาดซื้อของมาขายในยามเช้า หรือลุกมาหุงหาอาหารให้คนในครอบครัว แสงไฟจากบ้านเรือนไม้หลังงามได้สว่างขึ้นในห้องครัวเล็กๆของบ้านกลางทุ่งนารับกับเสียงไก่ขันนั้น เสียงเปิดน้ำซาวข้าว เสียงเปิดน้ำใส่ถัง เสียงเปิดเตาแก๊ซ เสียงเป็ดไก่ในเล้าก็ดังขึ้น 

     อีกไม่นานก็มีแสงจากวันรุ่งอรุณโพล่พ้นขึ้นมาจากเส้นขอบฟ้าเหลืองนวลแทรกจากยอดเขาหลังหมู่บ้าน ประหนึ่งจะแจ้งให้ทราบว่า นี้คือวันใหม่ จากที่ผ่านช่วงเวลาของท้องฟ้าที่มืดมิดมาหลายชั่วโมง กับราตรีอันหลับไหลแสนยามนาน "ตึง ตึง ตึง เสียงกลองดังทั่วทั้งหมู่บ้านก็ดังขึ้น เพื่อให้ทุกคนทราบว่า เช้านี้ต้องตักบาตรทำบุญเช่นทุกวัน 

" นิชาตื่นได้แล้วลูก"เสียงเคาะประตูเรียกคนที่อยู่ข้างในดังขึ้น พร้อมกับเอ่ยปลุกให้ตื่นจากการหลับไหล ภายในห้องนอนสีชมพู สลับม่วงอ่อน มองสบายตา มีสาวน้อยหน้าหวานนอนกางแขนออกทั้งสองข้าง บิดขี้เกลียดอยู่บนเตียงที่นอนนุ่มๆเสียงครางอู่อี้ จากเสียงปลุกจากผู้เป็นมารดา เธอลุกนั่งอย่างรวดเร็วทั้งที่ตาของเธอยังปิดอยู่แล้วบิดขี้เกลียดอีกครั้ง

"ค่ะแม่ "นิชา สาวน้อยตอบไปแบบงงๆ แล้วดึงผ้าห่มที่อยู่ปลายเท้ามาพับให้เรียบร้อยก่อนลุกขึ้นจากที่นอนเหมือนอย่างทุกๆวันจนเคยชินเสียแล้ว"รีบอาบน้ำนะลูก วันนี้วันพระต้องไปใส่บาตรที่วัด หลวงพ่อไม่มาบิณฑบาตนะ"แม่ที่อยู่นอกห้องบอกกับลูกสาวที่งัวเงียหยิบผ้าขนหนูพาดบ่ากำลังเดินไปเปิดประตูห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตามที่ผู้เป็นแม่บอก เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องเพื่อไปหยิบปิ่นโต ดอกไม้ ใส่บาตรที่แม่ได้เตรียมไว้ให้ในครัว จากนั้นก็เดินลงจากบ้านสวมรองเท้าแตะ ไม่ไกลนักก็วางปิ่นโตลงในตระกร้าจักรยานคันเล็กที่ใช้ทุกวัน เมื่อไม่อยากเดินแต่จะเลือกปั่นจักรยานแทนการเดินออกกำลังกาย จากนั้นจูงจักรยานที่จอดไว้ใต้ถุนบ้าน ออกมาหน้าบ้านขึ้นนั่ง แล้วใช้เท้าปั่นจักยานมุ่งหน้าไปตามถนนเพื่อไปถึงวัดให้ทันเตรียมกับข้าวถวายพระ ในเช้านี้ ระหว่างทางก็มีชาวบ้านที่จะไปวัด ทั้งหนุ่มสาว ผู้เฒ่า ผู้แก่ ภาพที่เห็นนั้น นิชาคุ้นเคยและเห็นวัฒนธรรมของคนไทยจนชินตา ที่ผู้คนจะไปร่วมตัวกันในจุดศูนย์ร่วมของชุมชุน เช่นวัดนั้นเอง ในการประกอบพิธีต่างๆหรือเทศกาลสำคัญๆในแต่ละเดือน หรือฮิตสิบสองครองสิบสี่ เช่น เทศกาลสสงกรานต์ เข้าพรรษา ออกพรรษา ไม่นานก็ถึงวัด นิชาก็มุ่งหน้าไปที่โรงครัว เพื่อนำปิ่นโตไปให้ชาวบ้านเตรียมใส่ ถ้วย จาน เตรียมถวายพระ จากนั้นเธอก็ขึ้นไปบนศาลาโดยไม่ลืมที่จะล้างเท้าก่อนขึ้นบรรไดไป เช็ดเท้าให้แห้งก่อนนั่งลงกราบพระสามครั้ง แล้วน้ำดอกไม้ที่นำมาจัดลงแจกันถวายพระ

 "แม่นิกับมาแล้วค่ะ " ลูกสาวคนสวยพึ่งกลับมาจากการไปทำบุญใส่บาตรที่วัด เอ่ยบอกมารดาด้วยเสียงที่แจ่มใส "เปลี่ยนชุดแล้วรีบมาทานข้าวนะลูกจะได้เตรียมตัวไปสอบ กินข้าวเช้าก่อนจะได้มีแรงทำข้อสอบ " วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของนิชา สาวนักศึกษาชั้นปีที่ 4 จะได้เดินตามความฝันของตัวเอง อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ เธอเรียนคณะเกษตรศาสตร์ สาขาวิชาส่งเสริมและนิเทศาสตร์เกษตร ควบคู่ไปกับเรียนหลักสูตรอาชีพ วิชาชีพต่างๆที่เปิดสอนในออนไลน์ และสถานบันกลวดวิชาต่างๆ เช่น ภาษาอังกฤษ จีน ญี่ปุ่น เพราะตอนเด็กๆ นิชาชอบที่จะเรียนรู้แม่เลยส่งให้เธอไปเรียนตามที่เธอต้องการและสนใจ โดยไม่ขัดลูกสาวพร้อมสนับสนุนลูกสาวอย่างเต็มที่ 

เมื่อนิชาทานข้าวเช้าเสร็จแล้วก็รีบเดินออกไปรอรถที่ปากทางซึ่งไม่ไกลจากหน้าบ้านของเธอนัก รอรถโดยสารประมาณสองโมงครึ่ง เพราะวันนี้มีสอบ สามโมงครึ่ง ที่ชั้นสองตึกเกษตร อาคารที่เธอเรียนประจำเกือบๆสี่ปีที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่สาวน้อยมีความสุขกับการศึกษาหาความรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากมหาวิทยาลัยแห่งนี้ หลังจากที่แยกย้ายกับเพื่อนชั้นมัธยมต่างคนก็เข้าศึกษาในมหาลัยที่ตนสอบได้ ตอนนี้เพื่อนๆบางคนคงสำเร็จการศึกษาไล่กับเธอในเทอมนี้กระมัง