“ได้โปรดเถอะ ลิลี่ ผมต้องการหย่า” เกรย์บอกฉันด้วยสีหน้าว่างเปล่าราวกับกระดาษ

คำพูดของเขาเหมือนมีดบาดลึกเข้าไปในใจฉัน ฉันรู้สึกว่าโลกของฉันพังทลายลงและแหลกสลายเป็นพัน ๆ ชิ้น

ฉันลืมตาขึ้นมองเขาช้า ๆ รู้สึกร่างกายแข็งทื่อราวกับรูปปั้น และพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลอาบแก้ม

ฉันรู้มาตลอดว่าเกรย์ สามีของฉัน จะพูดเรื่องการหย่าร้างขึ้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่รักแรกของเขากลับมาประเทศนี้แล้วหลังจากไปอยู่ที่ปารีสมาห้าปี แต่ฉันไม่นึกว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ในคืนนี้

เรายังดีกันอยู่แท้ ๆ ทำไมเขาถึงทำลายคืนอันยอดเยี่ยมนี้เสียล่ะ

“ทำไมคะเกรย์ ฉันทำอะไรให้คุณคะถึงต้องมาเจออะไรแบบนี้”

ลึกลงไปในใจฉัน ฉันรู้เหตุผลแล้ว แต่ก็ยังอยากได้ยินคำตอบจากปากเขา

แม้ว่ามันจะฆ่าฉัน ฉันก็ยังอยากได้ยินความจริงจากปากเขาเอง

ฉันยอมฟังความจริงและร้องไห้ ดีกว่ายิ้มเพราะคำโกหก

“ผมอยากได้ลูกชาย ลิลี่... ผมรอแล้ว แต่คุณก็ยังมีลูกให้ผมไม่ได้อีก” เขาตอบด้วยน้ำเสียงไร้ความสำนึกผิด สีหน้าของเขายังคงว่างเปล่าขณะมองฉัน

เงาแห่งความเจ็บปวดพาดผ่านนัยน์ตาฉันเมื่อได้ยินคำว่า 'ลูกชาย' และความทรงจำอันเจ็บปวดก็กลับมาหาฉัน ลูกชายวัยสองขวบของเราเสียชีวิตเมื่อสองปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันอยู่ในที่เกิดเหตุตอนเกิดเหตุการณ์ขึ้น จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังโทษตัวเองที่สูญเสียลูกไป

ฉันพยายามตั้งครรภ์ลูกอีกคนหนึ่ง แต่แม้จะพยายามมาหลายปี ฉันก็ตั้งครรภ์ไม่ได้

“ผมรอมาหลายปี และผมก็รอต่อไปไม่ไหวแล้ว อาจถึงเวลาที่เราต้องแยกทางกันและเดินหน้าต่อไป” เขาเสริม ดวงตาของฉันเบิกกว้างขึ้นด้วยความไม่เชื่ออย่างยิ่ง เขาฟังดูไม่เหมือนเกรย์ที่ฉันรู้จักมาหลายปีเลย

ฉันรู้แล้ว! เขากำลังโกหก นั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่เขาต้องการหย่า ฉันกำมืออยู่บนตักขณะที่ภาพนาตาเลียและเกรย์ที่กำลังออกเดตกันในร้านอาหารหรูฉายวาบขึ้นมาในความทรงจำของฉัน ฉันเห็นพวกเขาโดยบังเอิญ ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็เก็บเงียบเกี่ยวกับสิ่งที่เห็นและรอให้เขาพูดขึ้นมาเอง แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ได้พูด

ถ้าเขาไม่มีอะไรต้องปิดบัง เขาควรจะบอกฉัน และเนื่องจากเขาไม่ได้บอกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับนาตาเลียในร้านอาหาร นั่นก็หมายความว่าเขามีความลับซ่อนไว้

แต่ฉันเป็นใครถึงจะไปตัดสินเขาได้ นาตาเลีย นางแบบสาวสวยชาวอิตาลีคือรักแรกพบของเขา แต่เธอทิ้งเขาไปเพื่อทุ่มเทให้อาชีพนางแบบในปารีส แม้ว่าเธอจะทิ้งเขาไปสี่ปีแล้ว แต่เกรย์ก็ยังไม่ลืมเธอ ลึกลงไปในใจฉัน ฉันรู้ว่าเขายังรักเธออยู่

ระหว่างเราเป็นรักข้างเดียวเสมอมา เกรย์แต่งงานกับฉันเพื่อยั่วโมโหพ่อของเขาที่แต่งงานกับเมียน้อยหลังจากที่แม่ของเขาจากไป ในปีเดียวกับที่พ่อของเขาแต่งงาน นาตาเลียทิ้งเขาไป เกรย์จึงแต่งงานกับพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารผู้ต่ำต้อยเพื่อแก้แค้น จนถึงตอนนี้ พ่อของเขาก็ยังไม่ยกโทษให้เขาที่แต่งงานกับฉัน

จู่ ๆ ฉันก็รู้ตัวว่ายังถือแก้วอยู่

ฉันเบนสายตากลับมายังใบหน้าของเขา ฉันลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงอย่างเจ็บปวด “ฉันกำลังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะมีลูกนะคะ เกรย์ ให้โอกาสฉันอีกครั้งเถอะค่ะ รออีกปีหนึ่ง แล้วหลังจากนั้นถ้าฉันยังมีลูกไม่ได้ ฉันจะยอมหย่า” ฉันอ้อนวอน นี่เป็นวิธีเดียวที่ฉันรู้ที่จะรักษาชีวิตแต่งงานของเราไว้ได้

“ผมรอไม่ไหวแล้ว ลิลี่ ผมอยากมีลูก และคุณก็ล้มเหลวในฐานะเมียผม แค่เหตุผลนั้นอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่ผมจะยุติการแต่งงานครั้งนี้”

คำพูดเสียดแทงของเขาทิ่มแทงหัวใจฉัน ฉันพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง

เกรย์ แบรดฟอร์ดที่ฉันรู้จักไม่ได้ใจดำเหมือนชายที่กำลังนั่งตรงข้ามฉันบนโต๊ะกลม แต่ตอนนี้เขาห่างไกลจากผู้ชายที่ฉันรู้จักเหลือเกินราวกับว่าเขาเป็นเพียงคนแปลกหน้า

แม้ว่าเขาจะไม่ได้รักฉันตอนที่เราแต่งงานกัน แต่เกรย์ก็เป็นคนดีมีน้ำใจ เขาไม่เคยยกมือทำร้ายฉันเลยสักครั้ง และไม่เคยพูดอะไรที่ทำร้ายฉันตลอดชีวิตการแต่งงานของเราเลยสักคำ แต่ตอนนี้ ความดีที่ฉันเห็นในตัวเขาจางหายไปอย่างสิ้นเชิง

หน้าอกของฉันบีบรัด แล้วจู่ ๆ ฉันก็หายใจลำบากขึ้นมา มีดนับพันเล่มทิ่มแทงใจฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ฉันเสียสละทุกอย่างเพื่อเขาแม้กระทั่งโอกาสเดียวที่จะได้ไปต่างประเทศเพื่อทำงานในฝัน เพราะฉันรักเขา แต่สิ่งที่เขาให้ฉันตอนนี้กลับมีเพียงความเจ็บปวดใจ

การเห็นเขามองเรื่องหย่าร้างครั้งนี้เป็นเรื่องง่าย ๆ ทำให้ใจฉันแหลกเป็นเสี่ยง ๆ ถ้าเพียงแต่ดีแลน ลูกชายของเรา ไม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น

ฉันหลับตารวบรวมกำลังใจเพื่อกลั้นน้ำตา จากนั้นก็กำหมัดแน่นอยู่ใต้โต๊ะเพื่อเก็บกักความโกรธที่อยากจะปะทุออกมาจากข้างใน

เกรย์เป็นผู้ชายในฝันของผู้หญิงทุกคน แต่สำหรับฉัน เขาเป็นฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดของฉัน